10xgenomics.com
Met de nieuwe methode zou met grote nauwkeurigheid zijn te bepalen wat in een weefsel de genactiviteit is van de diverse cellen en welke eiwitten er aan het werk zijn. Het een is natuurlijk gekoppeld aan het ander, maar het lijkt me voor onderzoekers erg handig, zeker als je het ‘plaatje’ ziet van zieke organen/weefsels en gezonde. Lees verder
Door een met de CRISPR-techniek te enten op een ’top’ van de nog onveranderde planten onstaat een plant die deels genetisch is veranderd (afb: F.Kragler et.al.)
Door de aloude methode voor plantenveredeling, enten, te combineren met de CRISPR-techniek hebben onderzoekers van het Max Planckinstituut voor moleculaire plantenfysiologie het mogelijk gemaakt planten genetisch te veranderen. Met die combinatie van technieken zouden planten veredeld kunnen worden die met de genschaarmethode alleen niet mogelijk zou zijn.
Lees verder
Het gekweekte Lokiarchaeum ossiferumarcheon (afb: Thiago Rodrigues-Oliveira/Univ. van Wenen)
Een vreemd micro-organisme met tentakels zou wel eens de zogeheten Asgardmicrobe kunnen zijn, een organisme dat de overgang van de eenvoudige cellen naar complexe eukaryote cellen mogelijk zou hebben gemaakt. Overigens was er al eerder zo’n organisme gevonden, maar er bleven twijfels over de genen die aan dat Asgardorganismen werden toegeschreven.
Lees verder
Een T-cel onder spanning (afb: UNC, Thaxton et. al.)
In dit blog steek ik meermalen de loftrompet over dat prachtige systeem dat onze afweer is. Maar die fungeert niet altijd en daar zijn dan weer trucs op bedacht om dat systeem alsnog zijn werk te laten doen. Onderzoeksters zochten uit waarom afweercellen zo’n probleem hebben met kankercellen. Daarin speelt de eigen afweer van een cel om in leven te blijven een rol, zo blijkt. Het eiwit PERK heeft daarbij een hoofdrol. Als we dat eiwit nou eens ‘onder vuur’ namen? Lees verder
Synthetisch haarspeld-DNA (linksboven in rood en blauw) bindt zich aan miR21 (groen) en vormt lange hybdride DNA-RNA-strengen (rechtsboven). Dat leidt tot activering van afweersyteem via STING (linksonder) enz (INF-beta is een signaalstof voor de afweer) (afb: Okamoto et. al.)
Onderzoekers van de universiteit van Tokio hebben haardspeldvormig DNA gebruikt om zich aan micro-RNA’s van kankercellen te binden, die daardoor het loodje leggen als gevolg van een daarop volgende afweerreactie. Is dat een nieuwe en afdoende behandeling van kanker? Dat is nog maar zeer de vraag. Voorlopig is de methode alleen nog maar effectief gebleken tegen kankercellen in celkweken. Lees verder
Stamcellen in de hydrogel (afb: UNSW)
Een perongelukke ontdekking in het lab zette onderzoekers van de universiteit van Nieuw-Zuid-Wales (Aus) tot proeven met pluripotente stamcellen en in een hydrogel-omgeving. Die stamcellen vertoonden een ontwikkeling die lijkt op die van een bevruchte eicel, maar dan veel sneller. Lees verder
Bij multipele sclerose tasten eigen immuuncellen de beschermende laag om de zenuwbanen aan.
De immuuntherapie CAR-T lijkt ook werkzaam te zijn tegen multipele sclerose (MS), althans muisjes met een vorm van MS, een autoimmuunziekte, leken genezen na zo’n behandeling. Lees verder
Amamistekelrat (Tokudaia Osimensis) (afb: Asato Kuroiwa)
Mannetjes-zoogdieren hebben en X- en een Y-chromosoom terwijl wijfjes twee X-chromosomen hebben. Al verschillende onderzoekers hebben de dreigende teloorgang van het Y-chromosoom opgemerkt, maar een mannetjes(?)rat zonder Y-chromosoom? Onderzoeksters hebben uitgevogeld hoe de Amamistekelrat (Amami is een Japanse eilandengroep) dat chromosoom zijn kwijtgeraakt en wat er voor in de plaats kwam. Lees verder
Rudolph Castellani (afb: NW-universiteit)
Lecanemmab leek Alzheimerpatiënten enige ‘verlichting’ te brengen maar inmiddels zijn bij proeven met dat (veronderstelde) medicijn al twee doden gevallen. De laatste dode is een 65-jarige Alzheimerpatiënte die, hoogstwaarschijnlijk ten gevolge van de Alzheimerbehandeling een hersenbloeding gekregen en aan de gevolgen daarvan is overleden. Eerder was al het overlijden van een 80-jarige man gemeld die met lecanemab werd behandeld in dezelfde klinische proef. Lees verder
De serine-integrases voegen de grote DNA-brokken, waarbij CRISPR/Cas9 heeft gezrgd voor de ‘landingsplaats’ (afb: Marshall Stark univ. van Glasgow)
Onderzoekers van het MIT in Cambridge (VS) hebben de CRISPR-techniek weer wat verder opgerekt. Met die techniek zouden nu ook hele genen zijn te vervangen tot zo’n 36 000 basenparen (nucleotideparen; de bouwstenen van DNA). Bovendien zou dat veiliger en efficiënter gebeuren dan tot nu toe mogelijk is met de ‘genschaar’. Ze gebruikten hun nieuwe techniek, PASTE (Plak) genoemd, bij muizen- en mensencellen. De techniek zou bij uitstek geschikt zijn bij ziektes waarbij een gen op veel plaatsen gemuteerd is zoals bij de taaislijmziekte. Lees verder