Het klinkt als een scenario voor een wanhopig geworden thrillerschrijver: onderzoekers onbedoeld gevaarlijke stukjes DNA laten produceren. Het verhaal is echter afkomstig van de Ben Goerion-universiteit in Israël; geschreven door cyberdeskundigen en gepubliceerd in Nature Biotechnology.
Lees verder
Links de ‘route’ van een DNA-vaccin, rechts die van een RNA-vaccin (afb: Junwei Li et. al)
De nieuwe coronavaccins zijn booodschapper-RNA-vaccins. Dat schijnt een nieuwe ontwikkeling te zijn op het gebied van de bestrijding van besmettelijke ziekte. Ik vond in een vakblad een overzichtsartikel uit maart vorig jaar, waarvan bijgaand de (zeer verkorte) weergave, in mijn formulering. Lees verder
De CRISPR-bezorgers (liposomen) verdwijnen na te worden beschenen met lichtdioden (afb: UNSW)
Bacteriën gebruiken CRISPR om zich virussen van het lijf te houden. Wij mensen gebruiken die methode om DNA te bewerken, maar de nauwkeurigheid ervan laat nogal te wensen over (voor ons mensen, dan). De CRISPR-genschaar wil nog wel eens op on onbedoelde plekken knippen. Inmiddels zijn er al heel wat verbeteringen voorgesteld en, hoogstwaarschijnlijk, ook geïntroduceerd, maar het summum is nog niet bereikt. Nu komen onderzoeksters uit Australië weer met iets beters (?). Ze gebruikten liposomen (vetbolletjes zou ik zeggen) om het CRISPR-gereedschap op een bepaalde plek in het lichaam af te zetten, die hun last afgeven na een lichtsignaal. Is dat handig? Lees verder
Opname van een virussensor. De opname zou verschillende ’translaties’ weergeven in een cel (afb: CSU)
Een van de dingen die me hogelijk verbaasde rond dat hele coronagedoe is dat niet bekend was hoe dat virus zich verspreidde. Nou weet ik wel dat er misschien wel miljarden virussen zijn, maar al eerder in 2003 was er een uitbraak van een SARS-virus in China, familielid van het virus waar we nu mee te maken hebben (heb ik begrepen). Ik heb het niet heel precies bijgehouden, maar het lijkt nog steeds niet geheel duidelijk of het het nieuwe SARS-coronavirus ons ook via de lucht kan besmetten. Dan is een apparaatje dat aangeeft hoe een virus onze cellen aanvalt wel handig. Dat vertelt niet meteen of het coronavirus ook via de lucht kan besmetten, maar alle beetjes kennis helpen (toch?). Lees verder
Groot biomolecuul met ‘passen’ (oranje) probeert zich door de kernporie (grijs/zwart) te wringen (afb: Giulia Paci)
Hoe groter een molecuul is hoe meer ‘passen’ een molecuul nodig heeft om het kernmembraan te mogen passeren, bleek onderzoekers van, onder meer, de Johannes Gutenberguniversiteit in Mainz. De resultaten van het onderzoek zeggen iets over de manier waarop virussen er in slagen om hun genoom laten vermeerderen. Lees verder
Een nucleoside (afb: WikiMedia Commons)
Nucleosiden bestaan uit twee van de drie componenten waaruit nucleotiden bestaan, de bouwstenen van DNA en RNA. Die twee componenten zijn een base en een suiker. Het synthetiseren van die mucleosiden schijnt populair te zijn aangezien ze mogelijk iets kunnen beteken in het bestrijden van ziektes, maar dat blijkt toch een lastig karwei. Nu schijnen onderzoekers van de Simon Fraseruniversiteit en het farmabedrijf Merck & Co een methode ontwikkeld te hebben die dat allemaal een stuk makkelijker zou maken. Lees verder
Het geneesmiddel verlaagt de druk in het virus en maakt het daarmee ineffectief. Rechts herspesvirussen (groen) in een celkern (afb: univ. van Lund)
Een nieuw ontwikkelde methode om herpesvirusinfecties te bestrijden is mogelijk een basis breedspectrummiddel dat in staat is meerdere virussen te bestrijden. Het middel verandert de eigenschappen van het virusdeeltje en richt zich niet op virale eiwitten. Volgens deze methode zouden twee verbindingen het virus binnendringen en voorkomen dat het virusgenoom de cel verlaat om zijn egoïstische vernietigende werk te doen door de cel lek te prikken zonder die te beschadigen. Herpesvirussen zouden daartegen geen resistentie tegen kunnen ontwikkelen. Dat klinkt als de ideale oplossing (maar is het dat ook?). Lees verder
het vesiculair stomatitisvirus (VSV) in het vaccin heeft net zo’n ‘stekels’ (rood) gekregen als het zaïrese ebolavirus (ZEBOV) (afb: AFP)
Na 22 maanden lijkt de strijd tegen het ebolavirus in Congo nu gestreden. De tweede golf van de uitbraak in het chaotische Congo zou zijn overwonnen door een, kennelijk succesvol, vaccin. Lees verder
Een door het coronavrirus besmette cel (afb: Science)
Onderzoekers van het Rensselaer-polytechnisch instituut in de VS hebben kleine eiwitten (peptiden) ontworpen en gesynthetiseerd die selectief binden aan polysiaalzuur, een suiker die in veel menselijke cellen voorkomt en een rol speelt in de hersens, maar, zoals vaak, ook bij ziektes. Dat zou virussen het moeilijker maken hun om desastreuze werk te verrichten, maar de peptiden zouden mogelijk ook goede diensten kunnen bewijzen tegen andere ‘befaamde’ ziektes. Lees verder
De haarcellen in het gehoororgaan