Categorie archieven: DNA

Synthetische cellen iets bijdehanter gemaakt

Geplaatst op door
Beantwoorden
DNA-kanalen

Onderzoekers gebruikten kanalen van DNA om stoffen door te laten (afb: Johns Hopkinsuniversiteit)

Al sinds mensenheugnis dromen de kale apen van het scheppen van leven. Tot nog toe heeft die droom geen tastbaar resultaat opgeleverd. Sinds een jaar of twintig met het steeds verder ‘binnendringen’ van de biologische cel heeft die droom meer ‘kleur’ gekregen. We kunnen nu al hele simpele celletjes maken die wat taakjes kunnen verrichten. Nu lijkt het er op dat onderzoekers er voor het eerst (???; as) in geslaagd zijn materiaal en informatie door de celwand te (laten) transporteren. Weer een petieterig stapje op weg naar een synthetische cel die kan meten met de biologische. Lees verder →

Mitochondriaal DNA kan in kern-DNA terechtkomen

Geplaatst op door
Beantwoorden
Mitochondriën

Mitochondriën

De mitochondriën zijn de krachtcentrales van de cel. Heel bijzonder is dat ze een eigen DNA(tje) hebben. Het lijkt er op dat dat mitochondriale DNA soms verhuist naar het DNA in de celkern.  Het is onduidelijk hoe dat komt, maar natuurlijk wordt er dan meteen naar de evolutie verwezen en ook maar weer eens naar kanker. Lees verder →

Modelproefdieren zeggen niet alles verraadt koraalgenoom

Geplaatst op door
Beantwoorden
Acropora loripes

Acropora loripes (afb: KAUST)

Het lijkt er op dat een koraalsoort het essentiële aminozuur cysteïne op een andere manier maakt dan andere dieren. Dat geeft de onderzoekers aanleiding er nog maar eens op te wijzen dat waarnemingen in modelorganismen zoals fruitvliegjes en muizen niet noodzakelijkerwijs een op een geldig zijn voor andere diersoorten. Lees verder →

RNA-reparatie van mossen werkt ook in mensencellen

Geplaatst op door
Beantwoorden
RNA-herschrijvers

RNA-herschrijvers PPR56 en PPR65 veranderen de basen van nucleotiden van RNA’s in de mitochondriën in plantencellen van cystidine (C) in uracil (U). Ze werken ook in mensencellen. De herschrijvers zouden kunnen worden aangepast voor ‘eigen gebruik’ (afb: Schallenberg-Rüdiger et.al.)

Een reparatie-mechanisme dat mossen gebruiken om fouten in DNA te corrigeren via een omweg (dat repareert namelijk RNA), blijkt ook in cellen van mensen te werken, ontdekten onderzoeksters van de universiteit Bonn. Dat doet dat overigens volgens de eigen regels en die regels zijn nog niet bekend. Lees verder →

Embryo’s met DNA van drie mensen zouden zich normaal ontwikkelen

Geplaatst op door
Beantwoorden

Menselijke embryo

Een menselijke embryo bestaand uit acht cellen

Naast het DNA in de celkern bevatten ook de mitochondriën een eigen DNA. Ook mutaties in dat mitochondriale DNA kunnen voor ziektes zorgen en er zijn proeven gedaan om dat te vervangen door, gezond mitochondriaal DNA van een derde ‘ouder’. Volgens Chinees onderzoek zou het vervangen van de, gemuteerde, mitochondriën door mitochondriën met gezond DNA (of eigenlijk worden de celkernen verwisseld) in de cellen van het embryo geen problemen opleveren voor de normale ontwikkeling van die vrucht.
Lees verder →

Kwalletjes blijken zich steeds weer te kunnen verjongen

Geplaatst op door
Beantwoorden
Turritopsis dohrnii

Turritopsis dohrnii (afb: WikiMedia Commons)

Veroudering voor alle organismen schijnt de normale gang van zaken te zijn, maar sommige (lagere) diersoorten onttrekken zich aan die ‘wetmatigheid’. Zo lijkt de hydra, een zoetwaterpoliepje, het eeuwige leven te hebben. Uit stukjes hydra ontwikkelen zich weer volwaardige zoetwaterpoliepjes, maar ook het herstelvermogen van de Turritopsis dohrnii, minuscule kwalletjes, is niet mis. Raakt dat diertje beschadigd dan start een proces voor algehele vernieuwing. Onderzoeksters hebben nu de genen van dat kwalletje opgespoord, waarvan ze denken dat die wezenlijk zijn voor dat verjongingsproces. Lees verder →

Onderzoekers maken ‘expressierecorder’ (voor bacteriën)

Geplaatst op door
Beantwoorden
Darmbacterie Escherichia coli (E. coli)

Darmbacterie Escherichia coli (E. coli)

Als je wilt weten welke genen actief zijn in een cel dan moet je het RNA daarvan verzamelen en uitzoeken welke RNA-molecuul overeenkomt met welk gen. Daarmee doodt je de cel. Nu lijkt het er op dat die genexpressie ook gemeten kan worden met een door onderzoekers van bacteriën geleende ‘recorder’, zonder dat je daarvoor de cellen hoeft te vernietigen. Voorlopig werkt dat alleen nog maar met bacteriecellen, maar het is de bedoeling die techniek ook geschikt te maken voor zoogdiercellen. Lees verder →

Leven zou zijn ontstaan voor de genetische code, denkt Nick Lane

Geplaatst op door
Beantwoorden
Citroenzuurcyclus

Citroenzuur- of Krebscyclus (afb: WikiMedia Commons)

Er is al een hoop gespeculeerd over hoe het leven op aarde is ontstaan, maar de meeste hypotheses gaan toch uit van de ontwikkeling van genetische code als beginpunt van het ontstaan van leven. Daarbij heeft de theorie van de RNA-wereld waarschijnlijk momenteel de meeste aanhangers. Volgens de Britse biochemicus Nick Lane van het Universiteitscollege in Londen is het waarschijnlijk anders gegaan. In heetwaterspuiters in de diepe oceanen zou zich eerst een soort stofwisseling hebben ontwikkeld voordat er sprake zou zijn geweest van genetische informatie. De vraag is natuurlijk of je dat leven kunt noemen. Hoe zou zo’n pre-genetisch systeem zich hebben voortgeplant (denk ik dan als absolute leek op dit terrein) of is dat een erg domme vraag? Lees verder →

Er zijn nog heel wat eiwitten in een cel dan we nu weten

Geplaatst op door
Beantwoorden
bRNA-translatie in ribosoom

De bRNA-translatie in het ribosoom (afb: WikiMedia Commons)

Ook ik (=as) heb altijd gedacht dat de wetenschap wel wist wat er aan eiwitten in een cel rondzwerven, maar dat blijkt helemaal niet het geval te zijn. Eiwitten die korter zijn dan 100 aminozuren worden niet eens bekeken en toch zouden die wel eens een belangrijke rol kunnen spelen in de cel. Onderzoekers hebben aan de hand van boodschapper-RNA’s nu ruim 7000 van die vergeten eiwitjes achterhaald. Een goudmijn van onontdekte biologie, denken wetenschappers. Lees verder →

Molmotor van DNA gefröbeld

Geplaatst op door
Beantwoorden
Molmotor onder de elektronenmicroscoop

De molmotor gezien door de elektronenmicroscoop. Linksonder (c) de motor met een lange rotorarm (afb: tÜM)

Er wordt heel wat afgefröbeld met DNA. Dat wordt DNA-origami genoemd naar de/het Japanse papierknipkunst(je). DNA blijkt heel dankbaar knutselmateriaal te zijn. Nu hebben onderzoekers van DNA een moleculaire motor gemaakt die aangedreven wordt door de Brownse beweging en die energie opslaat door een DNA-veer op te winden. Dat soort machientjes zou op een dag kunnen gebruikt om dingen in ons lichaam ‘recht te zetten’ (om maar wat te noemen). Lees verder →