De weefsels op de multiorgaanchip van links naar rechts: huid-, hart-, bot-, lever- en endotheelcellen (afb: Columbia)
Onderzoeksters hebben een lichaam-op-een-chip gemaakt met menselijke cellen van verschillende weefsels zoals hart, lever, bot en huid. Die ‘organen’ worden met elkaar verbonden door een vatenstelsel waarin ook afweercellen rondzwemmen. De ‘lichaams-chip’ past onder een microscoopglaasje en kan worden aangepast aan de patiënt. Lees verder
De huid is een knap ingewikkeld orgaan. Op dit plaatje ontbreken de lymfevaten
De zoektocht naar het eeuwige leven is waarschijnlijk zo oud als de mensheid, maar heeft voorlopig nog niet het gezochte resultaat opgeleverd. Onderzoekers in het Verenigd Koninkrijk hebben weer (?) een beginnetje gemaakt, zo lijkt het. Volgens het Brits blad New Scientist hebben die rijpe cellen geherprogrammeerd tot ‘stamcellen’ zonder dat die hun oorspronkelijke functionaliteit verliezen. Daarmee zou de huid dertig jaar jonger kunnen worden. Lees verder
Nieuwe noordelijke witte neushoorns fokken is nog niet zo makkelijk. Links het achterste van de neushoorn (afb: Biorescue)
Hebben we net mogen melden dat terzakekundigen het een-op-een ‘heroprichten’ van uitgestorven dieren beter maar kunnen vergeten of we krijgen het volgende herstelprogramma voorgeschoteld: het voorkomen van het uitsterven van de (noordelijke) witte neushoorn. Het verschil is natuurlijk dat daarvan nog twee vrouwelijke exemplaren in leven zijn. Uit de huidcellen van een reeds overleden exemplaar zouden stamcellen zijn gekweekt. Daaruit zouden eicellen kunnen worden gemaakt om de witte neushoorn voor uitsterving te behoeden. Lees verder
Met de piRNAinterferentie-techniek zijn genen van wormpjes generaties lang uit te schakelen (afb: KAUST)
Hartspiercellen van een rat van geherprogrammeerde bindweefselcellen klopten synchroon met medehartspiercellen (afb: Baylorcollege)
De chip (boven) verstuurt genen naar om te programmeren cellen (afb: Sen et. al)
Onderzoekers van de universiteit van de universiteit van Indiana (VS) zouden een siliciumnanochip ontwikkeld hebben waarmee cellen in een levend organisme mee kunnen worden omgeprogrammeerd tot een ander celtype. Die ontwikkeling schijnt reproduceerbare resultaten te geven. Het lijkt op een grap. Hoe serieus is dit, vraag ik me af. Lees verder
Omgeprogrammeerde gliacellen. Groen aangegeven is het eiwit NeuN dat karakteristiek is voor neuronen (afb: Lentini et. al.)
De ontwikkeling van het (menselijk) oog (afb: lezing Mohammed Mahmoud Mosaed)
Het lijkt er op dat onderzoekers tot nu toe uitgaande van stamcellen alleen orgaantjes van zoogdieren (inclusief de mens) hebben gekweekt of dat hebben geprobeerd te doen. Dat heeft er natuurlijk mee te maken dat de mens ervan droomt om eens volwassen en functionerende organen te kunnen kweken in het lab als vervangers van zieke ‘soortgenoten’. Nu hebben onderzoekers van de universiteit van Heidelberg rond Joachim Wittbrodt voor het eerst uitgaande van stamcellen in petrischaaltjes netvliestructuren van, onder meer, zebravisjes gekweekt. Die zijn niet bedoeld om blinde vissen van nieuwe netvliezen te voorzien maar vooral als studieobject, waarbij de aandacht in hoofdzaak naar het netvlies gaat.
Lees verder
De groen fluorescerende cellen zijn bindweefselcellen die zijn omgeprogrammeerd tot hartspiercellen (afb: Ieda et. al.)
Bij een hartaanval gaan grote aantallen hartcellen teloor. Daar komen bindweefselcellen (littekenweefsel) voor in de plaats. Onderzoekers van de universiteit van Tsukuba in Japan willen die bindweefselcellen omprogrammeren tot functionele hartcellen. Bij muisjes schijnt dat gelukt te zijn. Voordat dit bij mensen wordt uitgeprobeerd, is er nog een lange weg te gaan… Lees verder
Een cellenklomp (blastoïde) gevormd uit menselijke stamcellen (afb: univ van Texas)