Vrijwel gelijktijdig komen onderzoeksgroepen uit Engeland (universiteit van Cambridge) en en Amerika (universiteit van Michigan) met de mededeling dat ze minilongen hebben gekweekt. De onderzoekers uit Engeland deden dat in verband met de bestudering van de taaislijmziekte (cystische fibrose), de onderzoekers uit Amerika vooral om het kweken van organen in de vingers te krijgen. Verderop in dit artikel hun recept. Uitgangspunt waren stamcellen, multipotente voor de Engelsen en embryonale stamcellen bij de Amerikanen. Zo langzamerhand beginnen gekweekte organen een serieuze aangelegenheid te worden. Vooralsnog worden die kweekorganen vooral gebruikt als materiaal om behandelingen en geneesmiddelen op uit te proberen. Lees verder
Categorie archieven: Kanker
‘Slimme’ bommen blazen tumorcellen op

MP-MUS (geel) valt de mitochondriën van de kankercellen aan na de binnenste en buitenste membranen (groen) te zijn gepasseerd nadat het middel zich heeft ontpopt van een onschuldig middel tot een agressief gif (afb: Methodistenziekenhuis in Houston, VS)
Met behulp van een experimenteel medicijn, MP-MUS gedoopt, hebben onderzoekers van het Methodistenziekenhuis in Houston de mitochondriën van kankercellen in de hersens onklaar gemaakt bij proefdieren en in celkweken. Het medicijn wordt omschreven als een ‘slimme bom’. De mitochondriën worden de energiecentrales van de cel genoemd. Zonder actieve mitochondriën sterft de cel, ook een kankercel (in dit geval een glioomcel). Gezonde cellen liet de ‘slimme’ bom onaangetast (althans in celkweken). Lees verder
Stamceltherapie start met longkankerpatiënten
In Groot-Brittanië start een klinische onderzoek met 56 patiënten met longkanker. De proefpersonen krijgen een behandeling met gemodificeerde beenmergstamcellen. Het zou voor het eerst zijn dat stamceltherapie wordt toegepast bij longkankerpatiënten. Lees verder
Kanker te bestrijden door ‘knijpen’ van cellen (?)
De vorm en grootte van de kankercellen zegt iets over hun overlevingskans[/caption]Gister maakte ik een berichtje over kanker en de celvorm en vandaag verschijnt er een bericht dat borstkanker zou zijn te bestrijden door de kankercellen te vervormen. Tot die conclusie zijn onderzoekers van het Engelse kankerinstituut in Londen gekomen. Ze zagen dat de vorm van de cel een belangrijke factor is bij een reactie op ontstekingveroorzakende moleculen, die zowel kanker kunnen remmen als bevorderen.
Lees verder
Celwoekering gestuurd door eiwitten celskelet

Paars geeft het celskelet aan en groen die delen waar zyxine celwoekering heeft geïnduceerd (afb: Pedro Gaspar IGC)
Portugese en Engelse onderzoekers hebben ontdekt dat eiwitten die een rol spelen in de stevigheid van de cel (het celskelet), ook betrokken zijn bij de vermeerdering van de cellen. Tijdens dit proces zouden genen die betrokken zijn bij kanker, de zogeheten oncogenen, geactiveerd worden, waardoor in levende organismen kanker zou ontstaan. Dat zou zijn aangetoond bij cellen van fruitvliegen. Lees verder
Grafeen nu ook al dienstig als kankermedicijn (?)

Grafeenoxide (GO) zorgt ervoor dat kankerstamcellen zich ontwikkelen tot gewone, niet-carcinogene stamcellen (afb: Oncotarget)
Het materiaal werd ‘geboren’ in Nijmegen er het blijkt van steeds meer markten thuis. Nu schijnt grafeen ook al op de nominatie te staan als kankermedicijn. Onderzoekers blijken grafeen, of eigenlijk is dat grafeenoxide, namelijk te hebben gebruikt om kankerstamcellen te neutraliseren, waarbij andere cellen niet werden aangedaan. Lees verder
Niet alle genen even mutatiegevoelig
Uit onderzoek aan 17 miljoen mutaties bij 650 kankerpatiënten blijkt dat niet alle genen even mutatiegevoelig zijn. Er zijn grote verschillen die zouden worden veroorzaakt door het systeem dat DNA repareert, de ‘DNA-speller’. Dat mechanisme is vooral gespitst op de belangrijkste delen van de chromosomen, waar de belangrijkste, actieve genen huizen. Het onderzoek werd uitgevoerd door twee wetenschappers van het Europese lab voor microbiologie (EMBL) in Barcelona.
Lees verder
Het epigenoom (deels) in kaart gebracht
Zo’n 15 jaar geleden werd het hele menselijke genoom ruwweg in kaart gebracht. Nu hebben we het, dachten we. Nu hoeven we alleen nog maar te weten welke genen met welke ziektes verbonden zijn en we roeien erfelijke aandoeningen radicaal uit. Ach, welk simplisme. Dat hele ‘levensscript’ dat in ons DNA zou zijn vastgelegd zit iets ingewikkelder in elkaar. Er bestaat nog zoiets als een epigenoom, een laag ‘boven’ het moleculaire domein van het erfmolecuul, waarin vastgelegd is welke genen wel en welke niet actief zijn. Dat epigenoom is minstens zo belangrijk als het genoom en onderzoekers hebben zich verbonden in een epigenoom-consortium om die ’tweede laag’ in kaart te brengen. De eerste ruwe opzet is nu klaar en heeft geleid tot een twintigtal artikelen in Nature. Lees verder
‘Samenwerking’ cellen maakt kankertherapieën kansloos

Samenwerking tussen kankercellen, de ‘meelopers’ (donker) en de samenwerkers (wit), zou de (speltheoretische) verklaring zijn voor hun succes (afb: univ.v. East Anglia).
Kanker zou je kunnen zien als een goed georganiseerde aanval op het welzijn van een organisme. Daarbij worden allerlei listige trucs gebruikt om het natuurlijke afweersysteem te ontregelen, maar ook kankertherapieën hebben last van de ‘slimheid’ van kankercellen. Nieuw onderzoek laat zien dat kankercellen ‘samenwerken’ bij de productie van groeifactoren, die wezenlijk zijn voor de groei van (ook) tumoren. Die maakt dat kankertherapieën het moeilijk hebben. De onderzoekers denken dat hun nieuwe kennis de basis kan vormen voor een nieuwe celtherapie tegen kanker. Lees verder
Een kreupel virus als bestrijder alvleesklierkanker (?)

a. galwegen van de lever b. galblaas c. afvoerkanaaltje galblaas d. grote galblaas e. alvleesklier f. afvoerkanaaltje alvleesklier g. papil van Vater h. twaalfvingerige darm (illustratie: KWF)
Lees verder



