Het lijkt er op dat cellen geen vaste plaats hebben in het genoom. Onderzoekers van het Britse Brabaham-instituut en van het Weizmann-instituut in Israël denken dat die wandelende genen cellen helpen te reageren op veranderingen, aangezien met verandering van positie ook de activiteit van het gen verandert. Lees verder
De versrpingende knip (rode pijltjes) van Cpf1 zou het invoegen van nieuw DNA vergemakkelijken
Cas9 is inmiddels een voor de reguliere lezers van dit blog bekende CRISPR-schaar om het geneoom mee te bewerken, maar Cas9 is niet de enige. Guillermo Montoya van de universiteit van Kopenhagen en medeonderzoekers hebben een nieuwe CRISPR-schaar ontdekt: Cpf1. Dit lid van de Cas-familie zou nog nauwkeuriger zijn dan Cas9. Lees verder
Twee T-cellen vallen een kankercel aan (foto: Science)
Het is natuurlijk al vaker gemeld, dat een middel of behandeling eindelijk kanker de definitieve nekslag zal geven en we blijven dus heel voorzichtig. Het schijnt dat wat kankervaccins genoemd worden, bestaand uit genuteerde eiwitten of RNA-moleculen, het eigen afweersysteem aanzetten tumoren (huidkanker) aan te pakken. Er zijn nu twee studies die in die richting wijzen. De methodes, die enigszins van elkaar verschillen, zullen nog wel moeten worden bewezen in grotere klinische onderzoeken. “Dit kan geweldig worden”, zegt onderzoeker Kees Melief van het Leids universitair ziekenhuis, die een commentaar bij de twee studies schreef. Lees verder
Bij liposuctie-stamceltherapie worden stamcellen gevist uit het eigen vetweefsel van de te behandelen patiënten (afb: NYT)
Medische en juridische deskundigen uit vijftien landen dringen aan op een betere en internationale regulering van stamceltherapieën. Ze willen daarmee voorkomen dat kwetsbare patiënten worden blootgesteld aan onbewezen en mogelijk dodelijke behandelingen. Nu is de regelgeving een wildebomenbos en er zijn al doden gevallen door onbezonnen toepassing van stamcelbehandelingen. Lees verder
Joanathan Kimmelman van de McGill-universiteit (afb: McGill)
Kankeronderzoekers schijnen de reproduceerbaarheid (herhaalbaarheid) van preklinisch onderzoek te overschatten. Ervaren onderzoekers doen het wat beter dan nieuwkomers. Dat verbaast me niks. Wat ik me afvraag is wat dat betekent voor de uitkomsten van dat, waarschijnlijk, verkeerd ingeschatte kankeronderzoek. Lees verder
Het lijkt er op dat zogeheten mesenchymatische (of -male) stamcellen problemen die zich voordoen bij chronische astma kunnen verminderen of misschien wel wegnemen, zo bleek onderzoekers in Australië uit onderzoek bij muizen. Mesenchymatische stamcellen, die voorkomen in het beenmerg maar ook in navelstrengen, zijn zogeheten multipotente stamcellen die zich in een aantal verschillende gespecialiseerde cellen kunnen ontwikkelen. Voor deze experimenten werden deze mesenchymale stamcellen gewonnen uit pluripotente stamcellen. Lees verder
Dit zouden haploïde menselijke embryonale stamcellen zijn (afb: univ. van Jerusalem)
Normaal zijn cellen diploïde. Dat wil zeggen dat ze een dubbel stel chromosomen hebben, van elke ouder een stel. Haploïde cellen hebben slechts een stel chromosomen. Voortplantingscellen zijn haploïde. Tot nu toe waren onderzoekers er alleen in geslaagd haploïde embryonale stamcellen van dieren te maken. Nu schijnt het Israëlische onderzoekers gelukt te zijn haploïde stamcellen van mensen te maken. Dat biedt onderzoekers de mogelijkheid te werken met dit soort cellen. Ik kan me even niet voorstellen wat daar het voordeel van is. Lees verder
Een menselijke embryo bestaand uit acht embryonale stamcellen
Zenuwbanen fungeren door het overbrengen van elektrische signalen
Het leven zit vol verrassingen. Ik bedoel het systeem dat we leven noemen. Aan de ene kant zit dat leven vol met voorbeelden van wat ik maar even noem technisch vernuft, zoals ons afweersysteem, maar dan zijn er weer onbegrijpelijke ‘missers’ zoals het feit dat ons hart nauwelijks schade kan herstellen net zoals ons ruggenmerg. Al tientallen jaren zoeken onderzoekers een oplossing voor beschadigingen van zenuwbanen die door onze wervelkolom lopen. Er zijn heel wat ideeën aangedragen, maar tot op heden heeft hét idee er niet tussen gezeten. Nu stellen Italiaanse en Spaanse onderzoekers weer koolstofnanobuisjes voor om beschadigde zenuwverbindingen te herstellen. Het zoveelste schot in het duister? Zenuwcellen en nanobuisjes lijken van elkaar te houden. Lees verder
Het celskelet (groen) in dit vetbolletje bestaat uit vernet DNA (afb: PNAS)
Kunstmatige cellen kun je zelf maken. Vetbolletjes in water en klaar ben je. Daarmee ben je nog niet in de buurt van echte cellen. Die hebben, om maar wat te noemen, een celskelet, die de cel stevigheid geeft en ook nog eens een rol spelen bij de celdeling. Die zijn al wat lastiger te maken. Het schijnt dat onderzoekers van de landbouw- en technische universiteit in Tokio nu kunstmatige cellen hebben gemaakt, voorzien van een celskelet. Op naar de volledig gesynthetiseerde cel? Nog (lang) niet, maar wel naar gerichte medicijn afgifte, bijvoorbeeld.
Lees verder