Het lijkt er op dat het mogelijk is de opslagcapaciteit van de hersens te vergroten door de productie te verlagen van het eiwit aangeduid met FXR1P. Dit eiwit zou de vorming van bepaalde moleculen blokkeren die nodig zijn voor het opslaan van ervaringen.
Lees verder
CCR5 (afb: Wiki Commons)
Onderzoekers van, onder meer, het stamcelinstituut van de Harvard-universiteit zouden voor het eerst de CRISPR-Cas9-techniek hebben gebruikt om het DNA van bloedstamcellen en afweercellen te redigeren. Ze deden dat om het HI-virus, dat AIDS veroorzaakt, onmogelijk te maken het afweersysteem te ruïneren. De onderzoekers houden wat betreft de waarde van hun methode om de schade van HIV te pareren nog een slag om de arm. Lees verder
Onderzoekers van de universiteit van Californië in San Diego hebben ontdekt dat een eiwit, dat een rol speelt in het het opsporen van ontstekingen,TNFα, ook een rol speelt bij de ontwikkeling van bloedstamcellen gedurende de embryonale ontwikkeling. Kennis die van pas kan komen om in het lab bloedstamcellen te kweken voor therapeutisch gebruik. e onderzoekers bekeken daarvoor de embryonale ontwikkeling van zebravisjes. Lees verder
Door bacteriën geproduceerde nanolichamen binden heel specifiek aan een bepaald ‘antigeen’.In dit geval is dat tubuline (rood), een skeleteiwit. Op deze foto is een celdeling bijna voltooid.
OTS964, hier in verpakte vorm, voorkomt dat kankercellen delen door het eiwit TOPK onschadelijk te maken (afb: univ. v.Chicago)
En weer, ik meld het maar braaf, is er een geweldig middel dat tegen kanker werkt en dat maar weinig bijwerking vertoont. Het moet ook weer gezegd worden dat dat middel werkt bij muizen. Gisteren las ik een stukje over John Ioannidis die tien jaar geleden stelde dat een groot deel van de medische wetenschappelijke literatuur flauwekul is. Ook nu is het grootste deel van het medische onderzoek verspilling, schrijft Ioannidis in Plos Medicine. Met dit in het achterhoofd vertel ik dat onderzoekers van de universiteit van Chicago een nieuw geneesmiddel hebben ontwikkeld, OTS964, dat bij muizen agressieve longkanker resoluut de nek omdraait. Goed nieuws, dus. Lees verder
Het ingewikkelde celskelet zorgt voor het vervoer van, onder veel meer, chaperonnes die misvouwen eiwitten weer in vorm brengen (foto: Rabouduniversiteit)
Eiwitten moeten op een bepaalde manier gevouwen zijn anders werken ze niet of, erger, helpen ze mee aan het afsterven van cellen. Bepaalde moleculen, zogeheten chaperonnes, verhelpen vouwfouten bij eiwitten. Het blijkt dat een warmte-impuls, bijvoorbeeld door koorts, het aantal van deze ‘chaperonnes’ vergroot, maar net zo belangrijk, is net ontdekt bij onderzoek aan de worm Caenorhabditis elegans, is dat die schok voor een grotere productie van een eiwit (PAT10) zorgt dat actine stabiliseert, het ‘geraamte’ van een cel. De ontdekking zou nieuwe wegen voor de behandeling van ‘vouwziektes’ als die van Alzheimer, Parkinson of Huntington kunnen opleveren, zo speculeren de Amerikaanse onderzoekers.
Lees verder
Reuma leidt tot ernstige vergroeiingen
Oorzaak of gevolg, dat zijn zaken die vaak lastig te bepalen zijn. Is het nu zo dat omdat een bepaald eiwit in lage concentraties voorkomt de ziekte ontstaat of dat er een ziekte ontstaat, hoe dan ook, waardoor de eiwitspiegel daalt. Hoe het ook zij, een onderzoeksgroep van het Franse Inserm ontdekte dat bij auto-immuuniziektes zoals artritis en multiple sclerose op het membraan van afweercellen te weinig eiwit CD31 voorkomt. De onderzoekers zijn bezig met de ontwikkeling van een medicijn (een peptide, in feite een activator voor het eiwit) dat de autoimmuunreacties ook daadwerkelijk remt. Ze verwachten dat het nog zeker vijf jaar zal duren voor hét medicijn op de markt komt (zo al).
Lees verder
Maria Tanzer (l) en Joanne Hildebrand in hun lab (foto: WEH-instituut)
Onderzoekers van het Walter en Eliza Hall-instituut in Melbourne (Aus) hebben een klein molecuul ontdekt dat de celdood (necroptose) tegenhoudt. Dat zou een goede manier kunnen zijn om ontstekingsziektes als reuma, de ziekte van Crohn en psoriase te behandelen. Er wordt verder gezocht.
Lees verder
Een neuron (blauw) heeft de blaasjes (groen) binnengelaten met als gevolg dat er meer katalase (rood) wordt geproduceerd om de cel te beschermen tegen peroxides (afb: JG-univ.)
Vesikels, kleine blaasjes in de cel die voor het transport door het celmembraan zorgen, schijnen effect te (kunnen) hebben op het functioneren van hersencellen, zo hebben onderzoekers van de Johannes Gutenberg-universiteit in Mianz (D) uitgevogeld. Die blaasjes, afkomstig van naburige gliacellen, leveren de neuronen de munitie in de strijd tegen allerlei ongerief. De zogeheten exosomen schijnen de hersencellen op diverse niveaus te stimuleren: ze bevorderen de elektrische geleiding en dus (denk ik dan) de signaaloverdracht en hebben invloed op de gensturing en hebben daarmee een belangrijke invloed op het functioneren van de hersenen.
Lees verder
Het eiwit Rubisco
Planten hebben hun vermogen om zonlicht om te zetten in energie voor hun eigen voortbestaan, de fotosynthese, ‘geleend’ van cyanobacteriën, maar sedert dat gebeurd is, is het rendement van dat systeem bij de meeste planten nauwelijks vooruitgegaan. Integendeel. Dat was anders bij cyanobacteriën. Hun fotosynthese is nu sneller en efficiënter geworden. Die twee zaken combineren zou superplanten kunnen opleveren, maar dat was tot nu toe nog niet gelukt. Onlangs hebben onderzoekers van de Amerikaanse Cornell-universiteit en van Rothamsted Research in Groot-Brittannië met succes bij een tabaksplant een sleutelenzym in de fotosynthese vervangen door een snellere ‘versie’ van een cyanobacterie. Met die vervanging zouden 25% hogere opbrengsten kunnen worden behaald, maar dan moet er nog wel wat worden gesleuteld.
Lees verder