Langere telomeren toch niet voordelig?

Telomeren

Chromosomen (grijs) met aan de uiteinden de telomeren (wit), die normaal gesproken bij elke celdeling korter worden (afb: WikiMedia Commons)

Telomeren zijn de uiteindes van de chromosomen. Die worden gaandeweg bij elke keer dat een cel deelt korter. Lange telomeren zouden een lang leven voorspellen, maar het lijkt er op dat dat een sprookje is of althans nuance behoeft. Hoe langer iemands telomeren hoe groter het risico op kanker en andere ziektes, zo zou nieuw onderzoek aannemelijk hebben gemaakt. Lees verder

Stamcellen beschermen hun chromosoomeinden anders

Telomerase

Telomerase bouwt telomeren aan het eind van een chromosoom (afb: WikiMedia Commons)

Telomeren zijn de uiteinden van chromosomen die er voor moeten zorgen dat bij celdeling het DNA netjes wordt gekopieerd. Gaandeweg de jaren worden die telomeren korter en gaat er steeds vaker iets fout bij een celdeling. Stamcellen lijken er daarentegen in te slagen de telomeerlengte te bewaren. Dat komt, zo blijkt,  doordat de telomeerbescherming in die cellen verrassend uniek is. Dan vraag je je natuurlijk onmiddellijk af waarom dat mechanisme ook niet in gewone cellen wordt toegepast…. Er blijft nog veel uit te zoeken. Lees verder

Stamcellen van honderdjarigen gefokt

Telomeerlengte en leeftijd

De telomeerlengte van de pluripotente stamcellen werd ook bij de 114-jarige weer op lengte gebracht, zij het minder vaak dan bij de jongere proefpersonen (afb: Evan Snyder)

Er zijn nogal wat mensen die eeuwig zouden willen leven. Mij lijkt me dat knap vervelend. Hoe dan ook je kunt je natuurlijk als wetenschapper afvragen waarom sommige mensen zo absurd oud worden en anderen met pijn en moeite de veertig halen. Dat heeft voor een niet onbelangrijk deel met je leefwijze te maken maar zeker ook met aangeborenheid, je genen. Onderzoekers, wellicht toch op zoek naar dat eeuwige leven, hebben nu stamcellen gefokt van cellen van 110-plussers, de ‘supercenturions’. Lees verder

Het mysterie van de ‘onsterfelijkheid’ van kankercellen

Telomerase

Telomerase bouwt telomeren aan het eind van een chromosoom . DNA-polymerase zorgt voor de tweede streng (afb: WikiMedia Commons)

Kankercellen zorgen vaak voor dood en verderf, maar hebben zelf een soort ‘onsterfelijkheid’ verworven. Ze kunnen zich tot haast in het oneindige delen en dat leidt tot dodelijke woekeringen (als daar niks aan gedaan wordt). Onderzoekers hebben nu weer een tipje van die ‘onsterfelijkheidssluier’ opgelicht. Zo schijnen kankercellen een manier gevonden hebben om het inkorten van de uiteinden van de chromosomen (de telomeren) een halt toe te roepen. Die telomeerlengte heeft iets met deelactiviteit te maken. Lees verder

Bepalen telomeren de (pluri)potentie van stamcellen?

Pluripotentiemechanisme

In normale pluripotente cellen (boven) wordt veel TRF1 aangemaakt. Het Polycombcomplex (PRC2, bestaand uit EDD, EZH2 en Suz12) is zwak gebonden aan het genoom en zijn de pluripotente genen actief. Als het TRF1-gen wordt uitgeschakeld (onder) verhoogt de aanmaak van TERRA’s en verandert de genexpressie. K27me3 is een epigentisch kenmerk.(afb: CNIO)

Sinds in 2006 de Japanse onderzoeker Sjinja Yamanaka demonstreerde dat je uit gewone rijpe cellen weer (pluripotente) stamcellen kunt maken is dat in bijna elk genetisch lab gesneden koek maar hoe dat nou precies zit met die gefabriceerde stamcellen is nog steeds vrij duister. Welke genetische en andere signalen zorgen voor die omprogrammering. Onderzoeksters van het Spaanse kankerinstituut rond Maria Blasco denken dat telomeren, die ‘onnutte’ uitlopers van chromosomen daar een rol in spelen. Lees verder

Stukjes DNA verhuizen heeft invloed op de cel

Verplaatsen van stukjes DNA met CRSIPR/GO

Het verplaatsen van stukjes DNA mbv een nieuwe CRISPR-techniek (afb: H. Wang et.al.)

Hoewel DNA uitgerekt een paar meter lang is en (dus) opgefrommeld in de celkern lijkt te zijn, is niks in de celkern toeval. Nu hebben onderzoekers met gebruikmaking van een alternatieve CRISPR-techniek (CRISPR/GO) ontdekt dat de plaats op DNA een groot verschil kan maken hoe bepaalde delen in het genoom werken. Lees verder

Zou het PAI-1-eiwit de sleutel zijn tot veroudering?

PAI-1: bloedingen en anti-veroudering?

De structuur van het PAI-1-eiwit (adfb: WikiMedia Commons)

Ach ja, dat eeuwige leven zal de mens wel altijd bij blijven, ook al hebben wiskundigen voorspeld dat dat niet mogelijk is. Nu blijkt weer dat Amish, een Amerikaanse mennonitische groep die er zeer eigen regels en leefgewoontes op na houdt,  in de nabijheid van Berne (Virginia) bepaalde genmutaties hebben die ze op op bepaalde punten  beschermen tegen veroudering. De onderzoekers hebben meteen maar een middel gemaakt dat het betreffende PAI-1-gen remt om te zien of die mutatie mensen behoedt voor sommige ouderdomsziektes. Er deden 177 Amish mee aan het onderzoek. Lees verder

Stamceltherapie verjongt sommige cellen muisjes

Stamceltherapie verjongt sommige cellen bij muisjes

De stamceltherapie verjongt sommige cellen bij muisjes, maar werkt die ook op alle cellen? (afb: Cell)

Het leven zit vol verrassingen. Cellen verouderen gaandeweg. Daar schijnen, is me wijs gemaakt, stamcellen geen last van te hebben. Onderzoekers hebben muisjes een verjongingskuur gegeven (pdf-bestand) door ze een stamceltherapie te geven. Die maakt de weefsels weer als nieuw. Leuk gedaan, maar vervolgens zijn er nog wel wat vragen te beantwoorden. Mensen zullen nog wel een tijdje moeten wachten, als het ooit zover komt. Lees verder

Maakt gentherapie het eeuwige leven mogelijk?

Elizabeth Parrish onder 'verjongingskuur' gentherapie

Elizabeth Parrish: 20 jaar jonger…tenminste…

Er was ooit een man, zijn naam mag je opzoeken, die DDT produceerde en iedereen vertelde dat dat een voor de mens onschuldig goedje was. Dus at hij elke dag een paar hapjes van dat inmiddels hier verboden verdelgingsmiddel. In Amerika is er een bedrijf dat stelt met behulp van een gentherapie de veroudering tegen te kunnen gaan en dus onderging bazin Elizabeth Parrish als eerste die behandeling. Ze zou twintig jaar jonger zijn geworden. Als dat waar is dan lonkt het eeuwige leven, alhoewel… Lees verder

DNA-elektronica in de maak (en meer)

Stukje DNA-trap

De basen zijn de vier gekleurde staafjes (geel, groen, blauw en oranje) die de treden van de DNA-wenteltrap lijken

Eigenlijk hoort dit verhaal niet in dit synbioblog, maar omdat het over DNA gaat knijp ik een oogje dicht. Al vaker is er aan DNA gesnuffeld naar mogelijkheden die dat wonderbaarlijke molecuul zou kunnen bieden bij elektronische toepassingen. Dan gaat het meestal over het opslaan van gigantische hoeveelheden gegevens. Kennelijk biedt DNA ook mogelijkheden als (half)geleider. Is DNA het nieuwe silicium? Over DNA-elektronica en het meten van DNA-schade.
Lees verder