Twee juryleden Nobelprijs treden af vanwege stamcelschandaal

Geplaatst op door
Beantwoorden
'Superster' en stamcelonderzoeker Paolo Macchiarini

Gevallen ‘superster’ Paolo Macchiarini

Ooit was de Italiaanse stamcel-onderzoeker en chirurg Paolo Macchiarini een gevierd man. Inmiddels is hij bij het Karolinska-instituut in Zweden ontslagen en wordt hij beschuldigd van doodslag. In zijn val neemt hij ook anderen mee. Zo zijn twee leden van de commissie die de winnaar(s) van de Nobelprijs voor de geneeskunde kiezen afgetreden vanwege het schandaal dat de Italiaan heeft veroorzaakt en waaraan zij medeverantwoordelijk worden gehouden. Lees verder →

Stamceltherapie leidt tot veroudering afweercellen

Geplaatst op door
Beantwoorden
Oncoloog William Wood

Oncoloog William Wood

Stamceltherapie  wordt een grote toekomst toebedacht, maar er blijkt nog veel te zijn dat we niet weten. Zo zou stamcelbehandeling bij patiënten met bloedkanker leiden tot de aanzienlijke veroudering van afweercellen. Dat lijkt er op alsof de duivel met Beëlzebub wordt uitgedreven. Het geeft hoe dan ook aan dat er nog heel wat te onderzoeken is rond stamcelbehandeling. Toch willen de onderzoekers van de universiteit van Noord-Carolina (VS) niet aan een verbod op deze behandelingen. Lees verder →

Adenosine maakt van stamcel een botcel

Geplaatst op door
Beantwoorden
Adenosine maakt van stamcellen botcellen

De structuurformule van adenosine (afb: Wiki Commons)

Het lijkt er op of het steeds makkelijker wordt om stamcellen een bepaalde ontwikkelingsrichting op te ‘duwen’. Nu melden onderzoekers van de universiteit van Californië in San Diego dat ze maar één molecuul (adenosine) nodig hebben gehad om een (pluripotente) menselijke stamcel aan te zetten zich te ontwikkelen tot een botcel. Met die geïnduceerde botcellen zou schade aan de schedels van muisjes zijn gerepareerd, zonder dat zich kanker ontwikkelde of dat er ontstekingen optraden. Lees verder →

Antilichaam aducanumab beloftevol bij Alzheimer

Geplaatst op door
Beantwoorden

Injecties met het monoklonale antilichaam aducanumab zouden bij patiënten met Alzheimer in een vroeg stadium hebben geleid tot verbetering van hun geestelijke toestand. Het ging om een proef met 165 patiënten. Er is een groter opgezette klinische proef in de maak om de uitkomst van deze wat klein opgezette proef te bevestigen. Lees verder →

Nieuw antilichaam lijkt effectief tegen beenmergkanker

Geplaatst op door
Beantwoorden

Flesje daratumumabEen door het Utrechtse bedrijf Genmab ontwikkeld monoklonaal antilichaam, daratumumab gedoopt, zou de levensverwachting van patiënten met beenmergkanker (specifieker de ziekte van Kahler of multipel myeloom) verbeteren, zo zou uit klinische proeven zijn gebleken. De klinische proeven werden gedaan met 72 uitbehandelde patiënten. Lees verder →

Excel ‘schuldig’ aan fout gennamen?

Geplaatst op door
Beantwoorden

Excel-logoIk zou bijna zeggen: hoe dom kan je zijn. Volgens onderzoekers is het rekenbladprogramma Excel van Microsoft ‘schuldig’ aan nogal wat fouten in de verslaggeving van genonderzoek. Dat programma zou automatisch gennamen hebben omgezet in datums. Zo zou Septin 2 automatisch zijn omgezet in September 2. Dat lijkt me nogal een lullig verwijt, aangezien dat onmiddellijk duidelijk moet zijn geweest (hoeveel eiwitten/genen hebben maandnamen?). Bovendien, dacht ik, zijn dat soort instellingen te wijzigen, zoals Microsoft ook aanvoert. Lees verder →

Hersenstamcellen bepalen hun eigen doel

Geplaatst op door
Beantwoorden
Hersenstamcellen ontwikkelen zich tot neuronen, stercellen en oligodendrocyten

Als er te weinig Drosha is, dan vormen zich oligodendrocyten, bij voldoende Droscha ontwikell)

Tot nu toe werd aangenomen dat de richting waarin stamcellen zich ontwikkelen te maken had met de omgeving, maar een onderzoeksgroep van de universiteit van Bazel (Zwi) denkt te weten dat hersenstamcellen in de hippocampus (zeepaardje)  hun eigen lot mede bepalen via het Drosha-eiwit.
Lees verder →

Genoom bacterie drastisch herschikt tot 57-codon E. coli

Geplaatst op door
Beantwoorden
Een tekening van een 57-codon E. coli

Zo kan zo’n gereprogrammeerde Escherichia coli er uit zien (afb: Chris Bickel)

Kijk, in principe is het allemaal niet zo geweldig lastig. Je pakt een bacteriegenoom, dat veel simpeler is dan van eukaryote cellen zoals die van mensen, en je knipt en plakt er op los. Ik neem aan dat de onderzoekers rond George Church bij het verbouwen van DNA van een Escherichia coli-bacterie met meer overleg te werk zijn gegaan, want het volledige nieuwe beestje is immuun voor virussen en kan coderen voor vier niet-natuurlijke eiwitten.
Dat beestje, 57-codon E. coli de farmaceutische en andere industrieën miljarden besparen, heet het, maar gaat toch meer over de greep die de mens inmiddels heeft gekregen op het genoom. De nieuwe, veilige bacterie zou voor allerlei industriële doeleinden kunnen worden gebruikt en ook eiwitten kunnen produceren die in de natuur niet bestaan. Dit is pas het begin. Wanneer is de mens aan de beurt? Lees verder →

Nieuw idee: normaliseer zuurstoftoevoer kankercellen

Geplaatst op door
Beantwoorden

Diether Lambrechts van de Katholieke universiteit Leuven

Diether Lambrechts van de Katholieke universiteit Leuven


Gebrek aan zuurstof verandert bij de normale genexpressie (het patroon van (in)actieve genen), stellen Diether Lambrechts en Bernard Thienpont van de Katholieke Universiteit van Leuven. Het herstel van de zuurstoftoevoer zou de situatie (kunnen) normaliseren. Hebben we hier een nieuwe (?) strategie om kanker te lijf te gaan? Lees verder →

De RNA-wereld lijkt weer een stukje waarschijnlijker

Geplaatst op door
Beantwoorden
RNA-replicatie

Zo zou RNA-replicatie er uit kunnen zien

Onderzoekers zijn nog steeds op zoek naar de manier waarop leven is ontstaan. Als je nu naar de moleculaire samenstelling van een cel kijkt, het basiselement van een levend organisme, dan zie je een vreselijk ingewikkeld systeem. Hoe is dat begonnen? Een veel aangehangen idee is dat het met RNA begonnen, het ‘zuster’molecuul van DNA: de RNA-wereld. In die wereld had het RNA, onder meer, ook de pet op die DNA nu op heeft: de opslag van informatie. In die puzzel ontbrak nog wel het een en ander. Het lijkt er op dat er nu een belangrijk ontbrekend puzzelstuk is gevonden: de manier waarop RNA bijna alle RNA-moleculen kan produceren (behalve zichzelf). Lees verder →