Kankervaccins lijken afweersysteem te stimuleren

T-cellen vallen kankercel aan

Twee T-cellen vallen een kankercel aan (foto: Science)

Het is natuurlijk al vaker gemeld, dat een middel of behandeling  eindelijk kanker de definitieve nekslag zal geven en we blijven dus heel voorzichtig. Het schijnt dat wat kankervaccins genoemd worden, bestaand uit genuteerde eiwitten of RNA-moleculen, het eigen afweersysteem aanzetten tumoren (huidkanker) aan te pakken. Er zijn nu twee studies die in die richting wijzen. De methodes, die enigszins van elkaar verschillen, zullen nog wel moeten worden bewezen in grotere klinische onderzoeken. “Dit kan geweldig worden”, zegt onderzoeker Kees Melief van het Leids universitair ziekenhuis, die een commentaar bij de twee studies schreef. Lees verder

Stamceltherapieën niet dé oplossing ‘voor al uw ziektes’

Stamcellen uit vetweefsel voor oogoperatie

Bij liposuctie-stamceltherapie worden stamcellen gevist uit het eigen vetweefsel van de te behandelen patiënten (afb: NYT)

Medische en juridische deskundigen uit vijftien landen dringen aan op een betere en internationale regulering van stamceltherapieën. Ze willen daarmee voorkomen dat kwetsbare patiënten worden blootgesteld aan onbewezen en mogelijk dodelijke behandelingen. Nu is de regelgeving een wildebomenbos en er zijn al doden gevallen door onbezonnen toepassing van stamcelbehandelingen. Lees verder

Hoe deugdelijk is kankeronderzoek?

Joanathan Kimmelman over biomedisch onderzoek

Joanathan Kimmelman van de McGill-universiteit (afb: McGill)

Kankeronderzoekers schijnen de reproduceerbaarheid (herhaalbaarheid) van preklinisch onderzoek te overschatten. Ervaren onderzoekers doen het wat beter dan nieuwkomers. Dat verbaast me niks.  Wat ik me afvraag is wat dat betekent voor de uitkomsten van dat, waarschijnlijk, verkeerd ingeschatte kankeronderzoek. Lees verder

Mesenchymatische stamcellen mogelijk werkzaam tegen astma

Meisje met astmapufHet lijkt er op dat zogeheten mesenchymatische (of -male) stamcellen problemen die zich voordoen bij chronische astma kunnen verminderen of misschien wel wegnemen, zo bleek onderzoekers in Australië uit onderzoek bij muizen. Mesenchymatische stamcellen, die voorkomen in het beenmerg maar ook in navelstrengen, zijn zogeheten multipotente stamcellen die zich in een aantal verschillende gespecialiseerde cellen kunnen ontwikkelen. Voor deze experimenten werden deze mesenchymale stamcellen gewonnen uit pluripotente stamcellen. Lees verder

Onderzoekers maken haploïde menselijke stamcellen

Haploïde menselijke stamcellen

Dit zouden haploïde menselijke embryonale stamcellen zijn (afb: univ. van Jerusalem)

Normaal zijn cellen diploïde. Dat wil zeggen dat ze een dubbel stel chromosomen hebben, van elke ouder een stel. Haploïde cellen hebben slechts een stel chromosomen. Voortplantingscellen zijn haploïde. Tot nu toe waren onderzoekers er alleen in geslaagd haploïde embryonale stamcellen van dieren te maken. Nu schijnt het Israëlische onderzoekers gelukt te zijn haploïde stamcellen van mensen te maken. Dat biedt onderzoekers de mogelijkheid te werken met dit soort cellen. Ik kan me even niet voorstellen wat daar het voordeel van is. Lees verder

Pramel7 maakt het verschil tussen ‘alleskunnende’ stamcellen

Mneselijke embryo

Een menselijke embryo bestaand uit acht embryonale stamcellen

Je hebt stamcellen in maten en soorten. Aan de top staan de embryonale stamcellen die zich kunnen ontwikkelen tot alle soorten cellen in een organisme. De weefselstamcellen, zoals die in volwassen organismen voorkomen, kunnen zich alleen tot een bepaald type cel ontwikkelen. Zo zal een bloedstamcel zich nooit tot zenuwcel ontwikkelen, maar ook embryonale stamcellen in kweken verschillen van de stamcellen waaruit een foetus de eerste dagen na ontstaan bestaat. Zwitserse onderzoekers hebben nu ontdekt waarin die laatste twee ‘alleskunners’ in verschillen. Het eiwit Pramel7 maakt het verschil. Lees verder

Nanobuisjes ingezet om schade aan zenuwen te herstellen

Zenuwbanen

Zenuwbanen fungeren door het overbrengen van elektrische signalen

Het leven zit vol verrassingen. Ik bedoel het systeem dat we leven noemen. Aan de ene kant zit dat leven vol met voorbeelden van wat ik maar even noem technisch vernuft, zoals ons afweersysteem, maar dan zijn er weer onbegrijpelijke ‘missers’ zoals het feit dat ons hart nauwelijks schade kan herstellen net zoals ons ruggenmerg. Al tientallen jaren zoeken onderzoekers een oplossing voor beschadigingen van zenuwbanen die door onze wervelkolom lopen. Er zijn heel wat ideeën aangedragen, maar tot op heden heeft hét idee er niet tussen gezeten. Nu stellen Italiaanse en Spaanse onderzoekers weer koolstofnanobuisjes voor om beschadigde zenuwverbindingen te herstellen. Het zoveelste schot in het duister? Zenuwcellen en nanobuisjes lijken van elkaar te houden. Lees verder

Kunstmatige cellen met celskelet gemaakt

DNA-celskelet in een kunstmatige cel/vetbolletje/liposoom

Het celskelet (groen) in dit vetbolletje bestaat uit vernet DNA (afb: PNAS)

Kunstmatige cellen kun je zelf maken. Vetbolletjes in water en klaar ben je. Daarmee ben je nog niet in de buurt van echte cellen. Die hebben, om maar wat te noemen, een celskelet, die de cel stevigheid geeft en ook nog eens een rol spelen bij de celdeling. Die zijn al wat lastiger te maken. Het schijnt dat onderzoekers van de landbouw- en technische universiteit in Tokio nu kunstmatige cellen hebben gemaakt, voorzien van een celskelet. Op naar de volledig gesynthetiseerde cel? Nog (lang) niet, maar wel naar gerichte medicijn afgifte, bijvoorbeeld.
Lees verder

Goudstaafjes zouden uitzaaiing kanker voorkomen

Biju Parekkadan breekt de pootjes van kankercellen en voorkomt uitzaaiing

Biju Parekkadan: ..de pootjes breken van kankercellen…

Een van de engste ‘wapens’ van kanker is de mogelijkheid zich door het organisme te verspreiden: de uitzaaiing. Het lijkt er op dat goudstaafjes die uitzaaiing kunnen voorkomen. Tenminste, bij muisjes werkte die methode: goudstaafjes breken de ‘benen’ van kankercellen. Lees verder

LASSO ‘kloont’ duizenden nucleotiden in een keer

LASSO kloont grote brokken DNA

Met LASSO zouden grotere stukken van het genoom kunnen worden ‘gekloond’ dan tot nu toe mogelijk was (afb: Jennifer E. Fairman/Johns Hopkinsuniversiteit

Systematisch onderzoek doen naar wat welk eiwit en of gen doet is vast niet het leukste onderzoek wat je kunt doen, maar zeer nuttig voor het doorgronden van hoe dat complexe systeem leven in elkaar steekt. Het schijnt dat onderzoekers tot nu toe dat uitzochten door gen voor gen te ‘klonen’ en te  bekijken. Medeonderzoekers van de Johns Hopkinsuniversiteit en van de universiteit van Harvard hebben nu een systeem bedacht om duizenden nucelotiden tegelijkertijd te klonen om bibliotheken mee op te bouwen met de therapeutische waarde van de gevonden eiwitten. Lees verder