Zou de DNA-replicatie zo zijn ontstaan?

DNA-replicatie

Zo zou de DNA-replicatie kunnen zijn ontstaan, maar waar zijn de cellen? (afb: Dieter Braun et al./eLife)

DNA-replicatie is een van de fundamentele moleculaire mechanismen waarop het leven op aarde afhankelijk is. Het is echter nog steeds onduidelijk hoe dat proces tot stand gekomen is en welke omstandigheden daarbij een rol hebben gespeeld.  Onderzoekers rond Dieter Braun van de Ludwig Maximiliansuniver-siteit in München hebben nu een scenario bedacht dat het ontstaan van dat proces  mogelijk zou maken, maar ook als dat klopt zijn we nog heel ver af van een verklaring hoe leven ontstaan is. Lees verder

DART VADAR maakt RNA-techniek gerichter

DART VADAR

Het proces in beeld. Als A in I wordt omgezet wordt de ADAR-sequentie (oranje) afgelezen dat weer zorgt enz. Inmiddels is de ADAR-sequentie in het circuit-RNA vervangen door de veel kleinere MCP-ADAR-sequentie (afb: Wyssinstituut)

Darth Vader is een figuur uit de Star Wars-films. Onderzoekers van het Wyssinstituut in de VS moeten  daar bij de naamgeving van hun methode (DART VADAR) ongetwijfeld aan gedacht hebben. Met die RNA-techniek zouden RNA-therapieën gerichter hun werk kunnen doen zonder over de schreef te gaan. De techniek zorgt er voor dat het aan cellen toegevoegde materiaal pas ‘in actie’ komt in afhankelijkheid van de omstandigheden in de cellen.
Lees verder

Iets meer bekend over de reparatie van kapot DNA

DNA-reparatie

DNA-PK bestaat in feite uit twee aparte eiwitcomplexen met elk een verschillende taak. Hoe die complexen wete welke nucleotiden in welke volgorde moeten worden aangevuld is mij (=as) een raadsel (afb: Meek et. al/universiteit van Michigan)

Het is toch opmerkelijk dat ogenschijnlijk belangrijke ontdekkingen vaak zo slechts over het voetlicht worden gebracht. De onderzoeksters zijn aangedaan stelt een persbericht over het vergrote inzicht in  het proces van DNA-reparatie, maar daar wordt (mij althans) allesbehalve duidelijk wat er nou precies ontdekt is, terwijl wel verteld wordt dat de ontdekking van twee reparatiecomplexen DNA-PK, in plaats van een, grote gevolgen zou kunnen hebben voor kankerdiagnoses en -behandelingen en andere terreinen in de biotechnologie (???;as). Lees verder

Aanvullende methode voor bewerking mitochondriaal DNA gevonden

Bewerking mitochondriaal DNA

Drie factoren nodig voor de bewerking van mitochondriaal DNA. (afb: Cell)

Je denkt als je je jaren bezighoudt met genetica en genoombewerking dat je onderhand wel weet wat er speelt en wat wel en niet bekend is. Niet dus. Volgens een bericht in bdw.de zou voor het eerst mitochondriaal DNA (het omwisselen van een A-nucleotide in een G-nucleotide) DNA zijn aangepast. Huh? Dat was toch al eerder gedaan? Dat was zo, maar met de huidige techniek kunnen andere nucleotiden worden uitgewisseld. Dus…. Lees verder

Sommige fagen hebben afwijkende Z-nucleotide

Z-DNA

De fagen hebben een Z-nucleotide in plaats van een A (afb: Nature)

Sommige bacteriofagen (virussen die het op bacteriën gemunt hebben) hebben in plaats van de vier geijkte DNA-letters (A, C, T en G) een afwijkend Z-nucleotide in plaats van A. Dat was ruim veertig jaar geleden al ontdekt, maar nu schijnen onderzoeksters er achter gekomen te zijn hoe dat werkt. Lees verder

RNA-bases ontstaan in de labversie van de oersoep

RNA-replicatie

Zo zou RNA-replicatie er uit kunnen zien

Thomas Carell heeft het al eerder beweerd, dus groot nieuws is het niet: de RNA-bases kunnen ontstaan in omstandigheden die miljarden jaren geleden op aarde zouden hebben geheerst in de ‘oersoep‘. Hij schijnt dat verhaal nu wat meer fundament te hebben gegeven Lees verder

Ja hoor, daar is ie weer: de mammoet! (tigste keer)

restanten van mammoet Yuka

De restanten van de in 2010 opgegraven mammoet Yuka (afb: Nature)

Een vrij gaaf exemplaar van een babymammoet (afb: RT)[/caption]Al tijden zijn er wetenschappers die dromen van de wederopstanding van de mammoet. Onderzoekers in Japan zijn zo ver niet gekomen. Ze haalden kernen van cellen van de in 2010 in Rusland gevonden mammoet Yuka, die 28 000 stijfbevroren is geweest, en hebben die in muizeneicellen geplaatst. De muizencellen met de mammoetkern ontwikkelden zich niet tot een mammoetvrucht, zoals de onderzoekers gehoopt hadden, maar vertoonde toch enige tekenen van leven (biologische activiteit), zo meldden ze in Nature. Lees verder

Komt DNA met nieuwe synthese nu zo van de band?

Een DNA-printer?

De aanzet tot een DNA-printer (afb: UCB)

Het synthetiseren van stukjes DNA schijnt nog steeds lastig te zijn. Al gauw ontstaan er in het lab bij het aan elkaar plakken van de basen/nucleotiden fouten en veel verder dan een paar honderd basen aan elkaar komen we nog niet (vergelijk dat met de honderden miljoenen nucleotiden die een zoogdiergenoom bevat). Nu schijnen onderzoekers van de universiteit van Californië in Berkeley en van het Amerikaanse Lawrence Berkely-lab een methode gevonden te hebben om sneller en trefzekerder nucleotiden aan elkaar te plakken tot strengen die wel tien keer langer zijn en waarbij bovendien geen giftige chemicaliën worden gebruikt. De onderzoekers beginnen al te denken in termen van DNA-printers. Lees verder

Replicatieritme DNA gebruikt om kankercellen te doden

ribonuleotidereductase zorgt voor aanmaak nucleotiden voor replicatie

RNR zorgt voor de aanmaak van de DNA-letters C. G. A en T

Cellen delen zich. Daarbij wordt, door kopiëring, een nieuw DNA-molecuul voor de nieuw te vormen dochtercel gemaakt. Dat heet replicatie. Voor dat nieuwe molecuul heb je de bouwstenen nodig, de vier nucleotiden/basen A, C, G en T. Die moeten er natuurlijk wel zijn. Onderzoekers in Denemarken hebben nu uitgeplozen hoe dat, ritmische proces in zijn werk gaat. Door te pielen met dat ritme zouden kankercellen sterven doordat die cellen dan voor onoverkomelijke problemen komen te staan, denken de onderzoekers. Lees verder

LASSO ‘kloont’ duizenden nucleotiden in een keer

LASSO kloont grote brokken DNA

Met LASSO zouden grotere stukken van het genoom kunnen worden ‘gekloond’ dan tot nu toe mogelijk was (afb: Jennifer E. Fairman/Johns Hopkinsuniversiteit

Systematisch onderzoek doen naar wat welk eiwit en of gen doet is vast niet het leukste onderzoek wat je kunt doen, maar zeer nuttig voor het doorgronden van hoe dat complexe systeem leven in elkaar steekt. Het schijnt dat onderzoekers tot nu toe dat uitzochten door gen voor gen te ‘klonen’ en te  bekijken. Medeonderzoekers van de Johns Hopkinsuniversiteit en van de universiteit van Harvard hebben nu een systeem bedacht om duizenden nucelotiden tegelijkertijd te klonen om bibliotheken mee op te bouwen met de therapeutische waarde van de gevonden eiwitten. Lees verder