Bioprinten handig voor orgaansynthese en meer

Bioprinten kan een belangrijke techniek worden bij, onder meer, orgaansynthese

Bioprinten kan een belangrijke techniek worden bij, onder meer, orgaansynthese (afb: Ozbolat-lab univ.van Pennsylvania)

Sinds het 3d-printen furore heeft gemaakt, blijk je daarmee de duvel en zijn ouwemoer mee te kunnen maken, van pistolen tot huizen. Bioingenieurs zien er ook wel heil in waarbij de 3d-printer, voor deze toepassing vaak bioprinter genoemd, vooral handig is bij de orgaansynthese. Ook andere weefsels zoals bloedvaten lijken tot de mogelijkheden te behoren. In een speciale uitgave van het wetenschappelijke blad Trends in Biotechnology wordt een klein exposé gegeven. Lees verder

Huidcellen met CRISPR direct omgezet in zenuwcellen

Omzetting van huidcel in zenuwcel

De omzetting van huidcellen in zenuwcellen verloopt via de activering van de genen die coderen voor drie hoofdtranscriptiefactoren Brn2, Ascl1 en Myt1l (BAM). (afb: Cell Stem Cell)

Het was onderzoekers eerder al gelukt en met een cocktail van biomoleculen huidcellen om te zetten in orgaancellen via, wat heet, ‘reprogrammering’. Nu maken onderzoekers van de Amerikaanse Duke-universiteit bekend dat ze met de potente CRISPR/Cas9-techniek  rijpe huidcellen van muizen direct hebben gereprogrammeerd tot zenuwcellen. Tot voor kort werden altijd eerst uit rijpe cellen pluripotente stamcellen. Lees verder

Onderzoekers zoeken sleutel regeneratievermogen

Een axolotl, een type molsalamander

Een axolotl, een type molsalamander

Veel lagere organismen bezitten het vermogen om verloren gegane weefsels, organen en/of ledematen weer aan te laten groeien zowel qua vorm als qua functie. Het regeneratie-vermogen van de mens is maar zeer bescheiden. Onderzoekers van het MDI-lab in Bar Arbor (VS) proberen achter de genetische achtergrond van deze herstelfunctie te komen. Ze gingen op zoek naar de genetische basis van die functie bij de zebravis, de axolotl (een Mexicaanse salamandersoort) en de bichir, een Afrikaanse kwastsnoeksoort. Het idee is dan, uiteindelijk, om dat regeneratievermogen bij mensen weer in werking te stellen. Voor je dat doet lijkt me verstandig er eerst achter te komen waarom dat regeneratievermogen bij hogere leefvormen als de mens op een laag is gezet. Lees verder

Dodercellen van afweer vinden ‘verstopt’ virus

Hi-virussen op een T-cel

Hi-virussen (paars) op een T-cel

Het afweersysteem is een mooi (en ingewikkeld) systeem, maar af en toe lijkt het wel of het de weg gewezen moet worden. Sommige virussen, zoals het humane immunodeficiëntievirus (hiv), kunnen niet ‘uitgeroeid’ worden, doordat ze zich schuil kunnen houden voor het afweersysteem. Ze kunnen op elk moment weer hun gevaarlijke kop opsteken. Onderzoekers hebben nu ontdekt dat er wel degelijk afweercellen bestaan die die virusdeeltjes in hun schuilplaatsen kunnen opzoeken en vernietingen, de folliculaire cytotoxische T-cellen of folliculaire dodercellen. Ze schijnen alleen een handje geholpen te moeten worden om hun destructieve taken te voltooien. De onderzoekers hebben al wat ideeën dienaangaande. Lees verder

Nieuwe manier om afweer op te peppen

microRNA-moleculen regel genexpressie

MicroRNA-moleculen spelen ook een belangrijke rol in het sturen van het afweersysteem (afb: discoverymedicine.com)

Onderzoekers van, onder meer, de Xiamen-universiteit in China hebben ontdekt dat een bepaald microRNA-molecuul, miR-155, in staat is het afweersysteem aan te zetten tot het verdelgen van ziekteverwekkers. Op alle mogelijke manieren wordt bekeken hoe het ons afweersysteem is te ‘verbeteren’ in de strijd tegen allerlei ziektes zoals kanker en autoimmuunziektes als reuma. Daarbij wordt de laatste jaren vaak gekeken naar de mogelijkheden van immuuntherapie, waar afweercellen genetisch veranderd worden. Als miR-155 ook bij mensen goede resultaten oplevert, dan zou dit een mogelijkheid zijn om zonder genetische manipulatie onze afweer ‘op te peppen’. Lees verder

Gel stuurt richting differentiëring van stamcellen

in stijfheid regelbare hydrogel voor de rijping van stamcellen

in stijfheid regelbare hydrogel voor de rijping van stamcellen (afb: Alakpa et.al.)

Van stamcellen wordt in de al of niet regeneratieve geneeskunde veel verwacht, maar nog steeds is er nog veel te ontdekken aan deze ‘magische’ cellen. Een van die zaken is hoe die stamcellen zich ontwikkelen tot gespecialiseerde cellen. Onderzoekers van, vooral, de universiteit van Strathclyde (GB) hebben nu een gel gebruikt (pdf-bestand) met variabele stijfheid als nabootsing van een weefselstructuur om te zien wat de weefselstijfheid met de stamcel doet. Ook de voeding/stofwisseling van de cel is belangrijk en, zo bleek, bepaalt mede welke richting de stamcel zich ontwikkelt. De onderzoekers denken dat dergelijke stofwisselingsproducten iets zouden kunnen betekenen als medicijnen. Lees verder

Maakt gentherapie het eeuwige leven mogelijk?

Elizabeth Parrish onder 'verjongingskuur' gentherapie

Elizabeth Parrish: 20 jaar jonger…tenminste…

Er was ooit een man, zijn naam mag je opzoeken, die DDT produceerde en iedereen vertelde dat dat een voor de mens onschuldig goedje was. Dus at hij elke dag een paar hapjes van dat inmiddels hier verboden verdelgingsmiddel. In Amerika is er een bedrijf dat stelt met behulp van een gentherapie de veroudering tegen te kunnen gaan en dus onderging bazin Elizabeth Parrish als eerste die behandeling. Ze zou twintig jaar jonger zijn geworden. Als dat waar is dan lonkt het eeuwige leven, alhoewel… Lees verder

Hart lijkt baat te hebben bij stamceltherapie

Stephen Westaby: stamcelbehandeling voor het hart

Stephen Westaby

Ik vraag me af of dit bericht echt nieuw is. Al verschillende malen is er naar mijn weten onderzoek gedaan naar de mogelijkheid om met behulp van stamcellen schade aan het hart te repareren (dat gebeurt normaal niet). Nu meldt de Britse krant the Guardian dat er een kleinschalig onderzoek is uitgevoerd waarbij patiënten die een hartoperatie ondergingen stamcellen in dat orgaan kregen ingespoten. Het onderzoek zou de basis voor enig optimisme zijn. Lees verder

Homologe genen vinden elkaar zonder hulp (lijkt het)

Homologe recombinatie

Links het schema van de homologe recombinatie bij een DNA-breuk. Rechts het simpelweg aan elkaar plakken van de gebroken delen

Identieke stukken DNA kunnen elkaar vinden zonder dat ze daarbij geholpen hoeven worden door andere stoffen. Die theorie bestond al, maar nu schijnen onderzoekers van het Imperial College in Londen en van de Amerikaanse Harvard-universiteit dat te hebben aangetoond aan stukjes dubbelstrenging DNA. Het zou de vierde onafhankelijke demonstratie in glas zijn (dus niet in de cel), waarbij die aantrekking tussen dezelfde basevolgorde op het DNA is aangetoond en daarmee een nieuw bewijs dat de homologe gebieden op, dubbelstrengig DNA elkaar ‘herkennen’. Dat zou dan toch nog eerst in een levende cel moeten worden bewezen. Lees verder

Kankerpatiënten met stamceltransplantatie hiv-vrij (?)

Onderzoekster Anne(marie) Wensing van het UMC over hiv, kanker en stamceltherapie

Onderzoekster Anne(marie) Wensing van het UMC

Een stamceltransplantatie bij twee hiv-patiënten die ook kanker hadden zou er toe geleid hebben dat er geen spoor in het bloed meer is terug te vinden van het virus. Dat heeft onderzoekster Anne(marie) Wensing van het UMC in Utrecht onlangs op de internationale aidsconferentie in Durban bekendgemaakt. Hoe het met de kanker gesteld is vertelt het verhaal niet. Ook is mij niet duidelijk wat de stamcelbehandeling als doel had.  Lees verder