Samenstelling ‘kankermedicijn’ RNA-ligase ontrafeld

Archease

Het enzym archease maakt deel uit van RNA-ligase, ontdekten Weense onderzoekers (afb: Wikicommons)

Onderzoekers van het instituut voor moleculaire biotechnologie in Wenen (IMBA) hebben de laatste bouwsteen gevonden waarmee RNA-ligase in mensen als een volwaardig enzym functioneert. Het is de bedoeling met die ligase kankertypen als borstkanker en bepaalde vormen van leukemie (bloedkanker) te bestrijden. Lees verder

Een bacterie met twee extra DNA-letters gemaakt

DNA6

Een DNA-streng met zes (in plaats van vier) nucleotiden. X en Y zijn de ‘vreemde eenden’. (afb: New Scientist)

Synthetische biologie is er niet in de eerste plaats op gericht om bestaand leven te ‘repareren’ maar vooral om nieuw leven te creëren. Het leven maakt maar een bescheiden gebruik van de chemische mogelijkheden die er bestaan. Zo zijn eiwitten opgebouwd uit, ten hoogste, twintig verschillende aminozuren, terwijl er vele malen meer aminozuren bestaan (of te bedenken zijn) en DNA maakt voor de opbouw maar gebruik van vier verschillende nucleotiden, die louter verschillen in de base. Een uitdaging, dus. Nu heeft een groep rond Floyd Romesberg van het Scripps-instituut in La Jolla (VS) een E. coli-bacterie voorzien van een DNA-streng met twee extra basen/nucleotiden:  d5SICS en dNaM. Het schijnt de bacterie, die er normaal toch al een los DNA-‘regime’ op na houdt, niet erg te deren. Lees verder

Uitzaaiingen bij borstkanker wat beter begrepen

Uitzaaiing

Een plaatje om de wisselwerking in de cel te verbeelden van PKCλ met diverse eiwitten. Het is de laatste regelstap van het enzym MT1-MMP (rood) bij de reactie tussen het eiwit cortactine (groen) en dynamine 2 (blauw). Deze reacties zijn nodig om cellen te ‘bevrijden’ uit het weefsel om te kunnen migreren naar andere delen van het lichaam (afb: Curie-instituut)

Kanker is op zich al een, mild gezegd, vervelend fenomeen, maar de ziekte heeft ook nog eens de neiging zich door het hele lichaam te verspreiden. Franse onderzoekers onderzochten hoe dat proces verloopt. Dat inzicht zou aan de basis kunnen leggen voor therapieën om uitzaaiing tegen te gaan.
Lees verder

Kankertherapieën uit de startblokken

Kappalambda;lichaam

Κλ-lichaam. Dit monolklonale antilichaam richt zich op een tumorspecifiek antigeen (CD19) en legt CD47, het eet-me–niet-op-signaal, het zwijgen op (afb: Novimmune)

De laatste tijd duiken er steeds meer onderzoeksresultaten op die, op zijn minst, beloven een of andere kankersoort aan te pakken, soms alle typen kanker. Verreweg de meeste gedachte geneeswijzen hebben te maken met ons afweersysteem. Kankercellen weten dat te misleiden, maar verschillende voorgestelde behandelmethodes hebben wegen gevonden de afweer te ‘revitaliseren’ of de ‘vermomming’ van kankercellen te verbreken. Het Amerikaanse blad Wired zet drie therapieën in de schijnwerpers. Lees verder

Ook alvleesklierkanker afhankelijk van één eiwit (?)

Chunling Yi

Chunling Yi tijdens haar studie aan de Yale-universiteit (2005)

Alvleesklierkanker geldt als ongeneeslijk. De laatste tijd duiken er echter steeds vaker berichten op met een hoopgevende boodschap: alvleesklierkanker is geneesbaar. Daar komt het bericht van een onderzoeksgroep van het kankercentrum van de universiteit van Georgetown bij. De boodschap is daarbij nog simpeler: voorkom dat een bepaald eiwit zijn destructieve werk verricht. Die remedie lijkt erg op ander recent onderzoek naar borstkanker. In dit geval lijkt de boosdoener het eiwit Yap (Yes-associated protein) te zijn. Wordt Yap onderdrukt dan blijft de alvleesklierkanker stabiel. Het voorkomt de kanker niet. De truc zou ook bij andere kankertypen kunnen werken.
Lees verder

“Kil borstkanker door eiwit Kindlin-3 te killen”

Kindlin-3

De structuur van Kindlin-3, dat een rol zou spelen bij borstkanker.

Doodt het eiwit Kindlin-3 en je geneest borstkanker. Dat lijkt het simpele recept dat onderzoekers  in Amerika zouden hebben gevonden. Dat eiwit regelt twee belangrijke processen die borstkanker bevorderen, zo zou uit hun onderzoek zijn gebleken.
Lees verder

Eiwit APOBEC3 verijdelt mutaties door springende genen

John Moran is zijn lab in Ann Arbor in 2008 (foto: universiteit van Michigan)

John Moran is zijn lab in Ann Arbor in 2008 (foto: universiteit van Michigan)

Het genetisch systeem is al ingewikkeld genoeg en dan zijn er nog een springende genen die het hele fragiele bouwwerk nog eens op scherp zetten. Onderzoekers van de universiteit van Michigan in Ann Arbor schijnen nu ontdekt te hebben hoe die voortdurende burgeroorlog toch niet leidt tot onherstelbare schade in de cel.
Lees verder

Gentherapie bij demente muisjes lijkt succesvol

HersensEvOnderzoekers van de autonome universiteit van Barcelona zouden met een gentherapie de aftakeling in de hersentjes van demente muizen tot staan hebben weten te brengen. Het geheugen van de diertjes bleek na de behandeling stabiel te blijven. Alzheimer, een vorm van dementie, is ongeneselijk. De Spaanse neurologen rond Carlos Saura hopen dat de therapie ook bij mensen werkt. Lees verder

Juno opent de eicel voor zaadcel

Eicel met zaadcellen

Menselijke eicel met diverse zaadcellen.

Het eiwit Juno, vernoemd naar de Romeinse godin voor, onder meer, de vruchtbaarheid, is het slot op de eicel waar de sleutel Izumo1 in past waarmee de zaadcel zich toegang tot de eicel kan verschaffen. Nadat de zaacel ‘binnen’ is vervormt Juno en laat de eicel ‘niemand’ meer binnen. Dat hebben onderzoekers van het Britse Sanger-instituut ontdekt. De ontdekking zou van belang kunnen zijn voor onvruchtbare paren (althans waarvan er minstens een onvruchtbaar is) of juist voor geboortebeperking.
Lees verder

Zijn kankercellen te doden met een hamer?

Celkern met metaalkorreltje

De onderzoekers vielen een celkern (rechts) lastig door er met een metaalkorreltje (links) tegen aan te tikken (foto: univ.v. Noord-Carolina)

Zoals hier vaker opgemerkt is het opmerkelijk dat, gezien het aantal oplossings-modellen dat alleen al het laatste jaar is aangedragen, dat kanker niet al lang tot een beheersbare en geneselijke ziekte is teruggebracht. Twee recente artikelen in Nature en the Journal for immunology van onderzoekers van de universiteit van Noord-Carolina (VS) suggereren op zijn minst dat kankercellen zijn te bestrijden met mechanica (mechanische krachten). Een klap met de hamer, zeg maar. Kankercellen bewegen, zoveel is zeker, en dat gaat met mechanische krachten gepaard. Een nieuw, mogelijk, pad voor het bestrijden van kanker, heet het dan meteen. Lees verder