Het zikavirus in beeld
Het lijkt er op dat een vaccin dat ontwikkeld is voor de bestrijding van het zikavirus ook bruikbaar is voor het doden van glioblastoom-stamcellen (een dodelijke en onbehandelbare hersenkanker). Het ging daarbij om proeven met muisjes die met menselijke hersenkankercellen waren opgezadeld en een verzwakte vorm van het dodelijke zikavirus. Lees verder
De ‘enterlus’ van de ebolafamilie (afb: Scripps-instituut)
Onderzoekers van het Amerikaanse Scripps-instituut hebben maar liefst twee artikelen afgescheiden over de zwakke plekken in de verdediging van het beruchte ebola-virus. Menselijke en muiselijke antilichamen blijken zich aan het virus te hechten waardoor ze dat onschadelijk kunnen maken. Dat zou niet alleen werken bij het ebola-virus, maar ook bij andere ziekteverwekkers. Ik denk dan meteen: als dat zo is, waarom is dat virus dan zo dodelijk? Lees verder
De ‘doorbraaktruc’ met gentetisch aangepaste T-cellen (afb: Nature)
Immuunthera-pieën met geactiveerde T-cellen lijken veelbelovend bij de bestrijding van verschillende kankersoorten, maar hersenkanker hoort daar niet bij. Dat heeft te maken met de hersen-/bloedbarrière, die het brein beschermt tegen vreemde indringers, ook de eigen afweercellen. Bij hersenontsteking blijken T-cellen wel die barrière te kunnen doorbreken. Onderzoekers ‘kopieerden’ die gevaarlijke truc om de T-cellen de hersens in te loodsen om een (menselijk) glioblastoom bij muisjes te bestrijden. Dat bleek effectief. Lees verder
Een bolletje van afbreekbare kunststof omhuld door een neutrofielmembraan (afb: univ. van Californië San Diego)
Reumatische artritis is een nare en pijnlijke autoimmuun-ziekte, waar niet echt een medicijn voor (tegen?) bestaat. Onderzoekers van de universiteit van Californië in San Diego hebben nu neutrofiele nanosponsjes ontwikkeld, die de eiwitten opslurpen die een kwalijke rol spelen in het voortschrijden van de ziekte. Bij muisjes schijnen die gewerkt te hebben. Overigens zorgen de nanosponsjes niet voor genezing van reuma.
De dubbelzijdige ‘kreeftenschaar’ van antilichamen (onderaan) pakken eierstokkankercellen effectief aan, stellen de onderzoekers (afb: univ. van Virginië)
Zoals vaker gezegd zijn er op het gebied van kankeronderzoek heel wat ‘doorbraken’ gemeld, die bij nader inzien altijd wel wat mankementen vertoonden. Nu komen onderzoekers van de universiteit van Virginië (VS) met een immuuntherapie gericht op eierstokkanker, waarbij een dubbelzijdige ‘schaar’ met twee antilichamen, de doodsteek zou zijn voor eierstokkanker en mogelijk ook andere moeilijk te bestrijden, hardnekkige kankersoorten zoals borst- of prostaatkanker. Lees verder
MLKL is een van de necroptoseregulatoren
Wetenschappers aan het VIB-UGent Centrum voor Medische Biotechnologie stellen de immuuntherapie tegen kanker weer een eindje vooruit geholpen te hebben. Ze ontwikkelden een behandeling waarbij kankercellen worden aangezet om het eiwit MLKL aan te maken, dat cellen aanzet tot celdood. Daardoor wordt het eigen afweersysteem actief tegen de overige kankercellen, ook in uitzaaiingen. Bij muisjes met kanker bleek de aanpak te werken. Lees verder
Effecten na een orale dosis op (vlnr) milt, botten en beenmerg van de AML-muisjes (afb: Hebreeuwse universiteit)
Acute myeloïde leukemie (AML) schijnt een van de agressiefste kankersoorten te zijn, waar geen kruid tegen gewassen is. Terwijl er de afgelopen jaren steeds meer werkzame kankertherapieën zijn gekomen, is er wat dat betreft de laatste 40 jaar voor AML-patiënten geen goed nieuws te melden geweest; wellicht tot nu toe. Onderzoekers van de Hebreeuwse universiteit in Jeruzalem schijnen een nieuw middel ontwikkeld te hebben dat bij de helft van de proefdieren (muisjes) met AML die daarmee behandeld werden tot genezing zou hebben geleid. Lees verder
Een tijdens de evolutie ‘herrezen’ gen (LIF6) maakt olifanten (bijna) ongevoelig voor kanker. Dat is best bijzonder voor een dier dat zo groot is (veel cellen) en zo oud kan worden. LIF6 zorgt ervoor dat beschadigde cellen afsterven nog voor de ziekte een kans krijgt. Onderzoekers denken nu te weten hoe het zit. Eerder werd gemeld dat die ‘kankerimmuniteit’ te maken heeft met het aantal exemplaren van het p53-gen dat olifanten zouden hebben. Lees verder
De aanzet tot een DNA-printer (afb: UCB)
Het synthetiseren van stukjes DNA schijnt nog steeds lastig te zijn. Al gauw ontstaan er in het lab bij het aan elkaar plakken van de basen/nucleotiden fouten en veel verder dan een paar honderd basen aan elkaar komen we nog niet (vergelijk dat met de honderden miljoenen nucleotiden die een zoogdiergenoom bevat). Nu schijnen onderzoekers van de universiteit van Californië in Berkeley en van het Amerikaanse Lawrence Berkely-lab een methode gevonden te hebben om sneller en trefzekerder nucleotiden aan elkaar te plakken tot strengen die wel tien keer langer zijn en waarbij bovendien geen giftige chemicaliën worden gebruikt. De onderzoekers beginnen al te denken in termen van DNA-printers. Lees verder
PD-1 (afb: WIkimedia Commons)