Het Amerikaanse Hart-, Long- en Bloedinstituut (NHLBI) heeft een onderzoek gestaakt naar de mogelijkheden om hartschade te repareren met behulp van stamcellen. De wetenschappelijke onderbouwing van de klinische proeven was grotendeels afkomstig van een onderzoeker die zijn onderzoeksresultaten lijkt te hebben gemanipuleerd of zelfs regelrecht verzonnen. De artikelen die de frauderende wetenschapper daarover schreef staan op de nominatie te worden teruggetrokken. Lees verder
Categorie archieven: stamceltherapie
Is het toch mogelijk een dwarslaesie te ‘genezen’?

De niet-natuurlijke laesies die bij de muisjes werden aangebracht (afb: Nature)
Al vele jaren wordt er onderzoek gedaan naar methodes om de verlamming te genezen waarmee (dwars)laesies gepaard gaan, maar ondanks ‘voorzichtige’ succesjes is dé oplossing nog niet gevonden. Nu schijnen Chinese onderzoekers een methode gevonden hebben de weerstand (enigszins) op te heffen die zenuwvezels hebben na breuk te helen. Muisjes met een, opzettelijke, aangebrachte laesies konden na de behandeling weer gebruik maken van hun ledematen (hetgeen ze eerder niet konden). Lees verder
Gentherapie mogelijk werkzaam bij taaislijmziekte

Genetisch behandelde longstamcellen (afb: univ. van Adelaide)
Het lijkt er op dat je rijpe longstamcellen van patiënten met taaislijmziekte (cystische fibrose) kunt verzamelen, het defecte CTFR-gen vervangen door het gezonde gen en die weer terugbrengen in de longen. Er zijn tenminste aanwijzingen uit proeven met muizen dat zo’n benadering zou kunnen helpen. Het idee is dat die gezonde longstamcellen de zieke gaandeweg vervangen. Lees verder
Geherprogrammeerde stamcellen heilzaam bij Parkinson?

Stamceltherapie zou apen met een vorm van Parkinson hebben geholpen (afb: univ. van Kyoto)
Tot stamcellen omgeprogra-mmeerde huidcellen die op hun beurt weer zijn omgevormd tot neuronen zullen bij Parkinson-patiënten worden getest. Apen met een Parkinson-achtige aandoening bleken baat te hebben bij een dergelijke stamceltherapie. Lees verder
Justitie IN VS klaagt stamcelklinieken aan

De stamcellen werden gevist uit het eigen vetweefsel van de behandelde patiënten (afb: NYT)
Stamcellen van ouderen net zo bruikbaar als van embryo’s

Shinja Yamanaka, de ‘vader’ van de pluripotente stamcel
De leeftijd van de donor schijnt geen invloed te hebben op de effectiviteit van geïnduceerde pluripotente stamcellen die worden ‘gewonnen’ uit gerijpte cellen, vaak huidcellen. Niet alleen zijn de verouderingsverschijnselen van de gerijpte cellen verdwenen in de pluripotente stamcellen, maar het maakt ook niet uit of de celdonor jong of oud is als het gaat om de differentiëring in gerijpte cellen met een specifieke functie. Pluripotente stamcellen zouden een volwaardig alternatief zijn voor embryonale stamcellen, of eigenlijk kunnen zijn, want er valt nog meer uit te zoeken. Lees verder
Netvliesveroudering lijkt te repareren met stamceltherapie

Het netvlies
Een 86-jarige man met netvliesveroudering kreeg een groot deel van zijn zicht weer terug na een stamcelbehandeling. Ook een 60-jarige vrouw had baat bij de stamcelbehandeling. Netvliesveroudering is verantwoordelijk van de helft van alle zichtbeperkingen in de ontwikkelde wereld. Lees verder
Kan een stamceltherapie iets betekenen voor ALS?

De zenuw- en s[piercellen van ALS-patiënten verschrompelen (afb: www.als.nl)
Lees verder
Stamceltransplantatie in longen schijnt geslaagd te zijn

De longstamcellen worden uit de bronci van de patiënten geborsteld en in kweek vermeerderd
Voor het eerst zou bij mensen met succes een stamceltransplantatie hebben plaatsgevonden om beschadigde longen te repareren. De klinische proef vond plaats in China aan de universiteit van Tongji. De onderzoekers gebruikten daarbij eigen cellen van de patiënt, die in een kweek vermeerderd werden: SOX9+ basale cellen (het begrip stamcel schijnt erg rekbaar te zijn). Lees verder
Stamceltransplantatie is niet zonder gevaren

Leslie Kean
Stamceltransplantatie is niet zonder gevaar, zeker als het niet om eigen stamcellen gaat. Het afweersysteem van de patiënt kan in opstand komen met mogelijke ernstige gevolgen. Een medicijn dat gebruikt wordt tegen reuma, abatacept (orencia) , zou dat gevaar vrijwel geheel teniet doen, maakten onderzoekers van het Seattle-kinderziekenhuis aannemelijk in een onderzoek bij kinderen en volwassenen die werden behandeld voor kanker en bloedaandoeningen.
De resultaten van een fase 2 klinisch onderzoek werden gepresenteerd op de 59ste bijeenkomst van de Amerikaanse hematologievereniging. De behandelde patiënten kregen bloedstamcellen van donoren geimplanteerd.<!-more–>
De ’transplantatieziekte’ kan dodelijk zijn. Het kan zijn dat de gedoneerde afweercellen (T-cellen) in de aanval gaan tegen de organen van de patiënt. Vooral als de donor niet verwant is met de patiënt kan een milde tot ernstige vorm van de tranplantatieziekte wel 80% van de ontvangers treffen, waarbij de helft sterft.
“Gegeven de ernstige dreiging van de transplantatieziekte moeten er wegen gezocht worden om stamceltransplantaties veiliger te maken”, zegt Leslie Kean van kankeronderzoekscentrum van het kinderziekenhuis in Seattle. “Zulke goede resultaten voor patiënten met zulke hoge risico’s is zeer bemoedigend.”
Kean kwam op de gedachte om abatacept uit te proberen om de transplantatieziekte te voorkomen na het succes van een immuunbehandeling bij reumapatiënten. Daarbij remt abatacept de activering van de T-cellen, waarmee een serie vervolgreacties wordt voorkomen die kunnen leiden tot ernstige gewrichtsontstekingen. Dat zou het paard achter de wagen spannen.
Haalbaarheidsstudies toonden Kean dat het middel de activering van T-effector-cellen na een transplantatie afremt.
“Bij het voorkomen van de transplantatieziekte heb je te maken het delicatie evenwicht tussen de overactieve T-effectorcelen en de noodzakelijke T-regelcellen.”
Niet verwant
Patiënten die hun stamcellen kregen van niet verwante donoren kregen vier verschillende doses abatacept met een calcineurineremmer en methotrexaat. Als controlegroep gebruikten de onderzoekers gegevens uit een nationaal bestand van verwante donoren/patiënten die of calcineremmer (CNR) en methorexaat (MTX) of deze twee stoffen kregen plus antithymocytenglobuline (+ATG) kregen toegediend. Op die manier krijg je een soort vergelijking tussen een verwante en een onverwante transplantatie.
Honderd dagen na de tranplantatie kreeg 3% van de abatacept de ernstige vorm van de transplantatieziekte. Uit de paiëntengegevens van de databank was dat percentage 32 voor patiënten die twee medicijnen kregen (CNR/MTX) en 22 voor patiënten die daarbij ook nog antithymocytenglobuline (+ATG) kregen. Volgens de onderzoekers herstelde bij de patiënten die abatacept kregen het afweersysteem netjes, terwijl er geen onvoorziene ontstekingen optraden en de transplantatieziekte ook niet later de kop opstak.
Ook een jaar na de transplantatie bleven de cijfers gunstig, stellen de onderzoekers. 79% van de abataceptpatiënten werd niet door ziekte getroffen, tegen 50% bij de CNI/MTX-patiënten en 63% bij de +ATG-patiënten.
Onlangs begonnen de onderzoekers een tweede proef af met 140 patiënten die afweercellen kregen van een onverwante donor. Dit is wel een dubbelblind onderzoek. Kean: “Als transplantatiechirurg is het moeilijk aan te zien hoe een leukemiepatiënt daarvan geneest door een beenmergtransplantatie maar een ernstige acute transplantatieziekte ontwikkelt. Dat we daar nu iets tegen hebben is een belangrijke stap vooruit voor stamceltransplantaties.”
Bron: EurekAlert