Zenuwgroeifactor via neus (rat) toegediend

Het bleek Italiaanse onderzoekers mogelijk om de zogeheten zenuwgroeifactor bij ratten via de neus toe te dienen, waarna die groeifactor de bloed/hersenbarrière passeert en enig heilzaam werk verricht in het ruggenmerg. Die groeifactor is van belang voor de gezondheid van zenuwcellen en ook van de aanmaak ervan. Het ging er Luigi Aloe van het instituut voor cel- en neurobiologie van de Italiaanse onderzoeksraad in de eerste plaats echter om, om aan te tonen dat de groeifactor de bloed/hersenbarrière kan passeren, zonder dat dat negatieve gevolgen heeft voor de behandeling van hersenziektes. Overigens ligt het wel in de bedoeling om schade aan zenuwcellen op deze manier te herstellen. Na drie weken toediening via de neus was de groeifactor inderdaad aantoonbaar in het ruggenmerg aanbeland. Het aantal receptoren voor de groeifactor op de zenuwcellen was toegenomen. Ratten met een beschadigde ruggenmerg scoorden beter op het punt van beweging (hoe snel legt de rat 1 m af) dan een rat met beschadigd ruggenmerg dat zich op wieltjes moest voortbewegen. En nee, ook hier hebben we het niet over dierenrechten, want die beschadigingen van het ruggenmerg werden met opzet aangebracht.

Bron: Eurekalert

Cholesterol zou rol bij ontstaan kanker spelen

Het Wnt-signaalsysteem

Het knap ingewikkelde Wnt-signaalsysteem. Linksboven het onderzochte eiwit Dishevelled (DSH) (afb: genecopoeia.com)

Onderzoekers van de universiteit van Illinois rond Wonhwa Cho denken dat cholesterol  een rol speelt in de activering van een signaleringssysteem dat verbonden is met het ontstaan van kanker (laten we het even vaag houden). Lees verder

Rode bloedcellen als vrachtwagens in ons lijf

Rode bloedlichaampjes

Rode bloedlichaampjes kunnen meer dan zuurstof vervoeren (afb: Science)

Rode bloedlichaampjes leveren zuurstof af in ons lichaam. Ze komen in nagenoeg elke uithoek daarvan. Zuurstof is onontbeerlijk voor ons voortbestaan, maar de bloedcellen zouden ook andere dingen kunnen vervoeren, bedachten onderzoekers van het MIT in Cambridge (VS), door er ‘plakkerige’ eiwitten aan vast te maken waar dan geneeskrachtige moleculen aan kunnen worden geplakt. Al jaren wordt er onderzoek gedaan naar de gedoseerde afgifte van medicijnen met hulp van microvrachtwagens van, bijvoorbeeld, DNA-materiaal, maar waarom iets maken als het er al is? Lees verder

Samenstelling ‘kankermedicijn’ RNA-ligase ontrafeld

Archease

Het enzym archease maakt deel uit van RNA-ligase, ontdekten Weense onderzoekers (afb: Wikicommons)

Onderzoekers van het instituut voor moleculaire biotechnologie in Wenen (IMBA) hebben de laatste bouwsteen gevonden waarmee RNA-ligase in mensen als een volwaardig enzym functioneert. Het is de bedoeling met die ligase kankertypen als borstkanker en bepaalde vormen van leukemie (bloedkanker) te bestrijden. Lees verder

DNA-sensor werpt licht op kanker

DNA-zuursensor

Door de verhouding van de basentripletten TAT/CGC te veranderen is de DNA-sensor ‘instelbaar’ op zuurgraad (afb: JACS)


Je moet toch wat om de aandacht te trekken en kanker doet het goed. Er had net zo goed kunnen staan “…werpt licht op zuurgraad (pH)…”, want daar hebben we het eigenlijk over. Onderzoekers van de universiteit van Rome Tor Vergata en van Montréal (Can) hebben van DNA een pH-sensor gemaakt die zeer kleine verschillen in zuurgraad kan detecteren en dan, naar wens, licht kan geven. Kankercellen schijnen een iets andere zuurhuishouding te hebben dan gezonde cellen. Vandaar die, niet door mij bedachte, kop.
Lees verder

Een bacterie met twee extra DNA-letters gemaakt

DNA6

Een DNA-streng met zes (in plaats van vier) nucleotiden. X en Y zijn de ‘vreemde eenden’. (afb: New Scientist)

Synthetische biologie is er niet in de eerste plaats op gericht om bestaand leven te ‘repareren’ maar vooral om nieuw leven te creëren. Het leven maakt maar een bescheiden gebruik van de chemische mogelijkheden die er bestaan. Zo zijn eiwitten opgebouwd uit, ten hoogste, twintig verschillende aminozuren, terwijl er vele malen meer aminozuren bestaan (of te bedenken zijn) en DNA maakt voor de opbouw maar gebruik van vier verschillende nucleotiden, die louter verschillen in de base. Een uitdaging, dus. Nu heeft een groep rond Floyd Romesberg van het Scripps-instituut in La Jolla (VS) een E. coli-bacterie voorzien van een DNA-streng met twee extra basen/nucleotiden:  d5SICS en dNaM. Het schijnt de bacterie, die er normaal toch al een los DNA-‘regime’ op na houdt, niet erg te deren. Lees verder

Uitzaaiingen bij borstkanker wat beter begrepen

Uitzaaiing

Een plaatje om de wisselwerking in de cel te verbeelden van PKCλ met diverse eiwitten. Het is de laatste regelstap van het enzym MT1-MMP (rood) bij de reactie tussen het eiwit cortactine (groen) en dynamine 2 (blauw). Deze reacties zijn nodig om cellen te ‘bevrijden’ uit het weefsel om te kunnen migreren naar andere delen van het lichaam (afb: Curie-instituut)

Kanker is op zich al een, mild gezegd, vervelend fenomeen, maar de ziekte heeft ook nog eens de neiging zich door het hele lichaam te verspreiden. Franse onderzoekers onderzochten hoe dat proces verloopt. Dat inzicht zou aan de basis kunnen leggen voor therapieën om uitzaaiing tegen te gaan.
Lees verder

Kankertherapieën uit de startblokken

Kappalambda;lichaam

Κλ-lichaam. Dit monolklonale antilichaam richt zich op een tumorspecifiek antigeen (CD19) en legt CD47, het eet-me–niet-op-signaal, het zwijgen op (afb: Novimmune)

De laatste tijd duiken er steeds meer onderzoeksresultaten op die, op zijn minst, beloven een of andere kankersoort aan te pakken, soms alle typen kanker. Verreweg de meeste gedachte geneeswijzen hebben te maken met ons afweersysteem. Kankercellen weten dat te misleiden, maar verschillende voorgestelde behandelmethodes hebben wegen gevonden de afweer te ‘revitaliseren’ of de ‘vermomming’ van kankercellen te verbreken. Het Amerikaanse blad Wired zet drie therapieën in de schijnwerpers. Lees verder

Dierproeven zeggen lang niet alles

Dierproeven vaak 'misbruikt'

Het ALS-instituut vond grote verschillen tussen de gepubliceerde onderzoeksgegevens (blauwgroen) en de eigen gereproduceerde gegevens (zwart) (afb: Nature)

Hebben we net (weer eens) het schandaal aan de orde gesteld dat farmaceutische bedrijven de boel vaak belazeren, komt het Franse dagblad Le Monde op zijn webstek met het verhaal dat er veel geld wordt weggesmeten aan klinische proeven van (gedachte) medicijnen of behandelmethoden die bij muizen werken, maar bij mensen niks uit halen. Le Monde spreekt over de honderden miljoenen die er gemoeid zijn met dit ‘schandaal’, die er verspild worden met de klinische proeven met deze voor de mens nuttelozen geneesmiddelen of -wijzen. Le Monde schrijft het  naar aanleiding van een artikel in het wetenschapsblad Nature van Steve Perrin, verbonden aan het ALS-instituut in het Amerikaanse Cambridge (ALS is een verwoestende spierziekte) . Perrin constateert dat veel van die dierproeven methodologisch niet deugen.
Lees verder

Plant groene producent van medicijnen

De roze maagdenpalm

De roze maagdenpalm

Een Europees onderzoeksproject dat gecoördineerd wordt door het Finse technologische instituut VTT zou een doorbraak hebben bewerkstelligd in het streven planten te gebruiken als groene producent van medicijnen. Het produceren van medicijnen met behulp van planten is, uiteraard, allesbehalve nieuw, maar de jongste ontwikkeling zou vooral de opbrengst sterk vergroot hebben door gebruik te maken van celcultures (kweken). Hoe die plant die die medicijnen maakt dat doet, was tot nu toe onbekend. Om ook daadwerkelijk de opbrengst te vergroten hebben de onderzoekers de genetische component van het ingewikkelde productieproces in de plant nu ontrafeld. Dat heet dan baanbrekend. Lees verder