Epidermolysis bullosa (EB) is een (zeldzame) erfelijk huidziekte. Het schijnt gelukt te zijn die ziekte te ‘repareren’ door via een gel gezonde collageengenen in de huidcellen te introduceren. Overigens heeft die behandeling geen permanente uitwerking. Lees verder
Zo moet je ongeveer het printen van een hartkamer voorstellen (afb: CMU/Science)
Het resultaat van het drukken van organen met 3d-printers is nog verre van donorabel, maar we geven de moed niet op. Onderzoekers van de Carnegie Mellon-universiteit in de VS hebben een printtechniek ontwikkeld waarmee organen uit diverse cellen en collageen tien keer nauwkeuriger kunnen worden geproduceerd dan tot nu toe, inclusief bloedvaten. Wie weet komt het er ooit nog eens van. Lees verder
Het printen van biologisch materiaal is natuurlijk allang geen nieuws meer, maar dan ging het toch (meestal) niet over bruikbare onderdelen voor transplantatie. Nu schijnen onderzoekers een hoornvlies te hebben geprint uit een mengsel van hoornvliescellen, alginaat en collageen, dat is bedoeld voor gebruik bij mensen. Lees verder
Vijfdemaands vrucht
De zuigeling met de brozebotziekte zou botten krijgen die al in de baarmoeder kunnen breken. Binnenkort start er een klinische proef waarbij de vrucht in de baarmoeder een stamceltherapie krijgt om er voor te zorgen dat het botstelsel zich normaal ontwikkeld. Het zou voor het eerst zijn dat een stamceltherapie wordt uitgevoerd in de baarmoeder, stelt Cecilia Götherström van het Karolinska-instituut in Stockholm (Zwe). “Er zijn ook bij ons eerder gevallen geweest, maar nooit in een klinische proef.” Lees verder
Het mimivirus
Lang was duister waarom het afweersysteem bij ziektes als reuma zich tegen het eigen lichaam keert. De laatste tijd zijn er diverse onderzoekingen gedaan die enige richting geven aan de ‘schuldvraag’ (of althans het antwoord daarop). Onderzoek van Thierry Hennet en zijn medewerkers van de universiteit van Zürich lijken te wijzen op de betrokkenheid van het reusachtige mimivirus. Althans, bij muizen bleek dat het geval te zijn. Lees verder
Yvan Torrente
Als zenuwen stuk gaan, dan blijken ze lastig te repareren, met alle nare konsekwenties van dien. Op de een of andere manier blokkeert het lichaam herstel en/of vervanging van de beschadigde zenuwweefsels en al vele jaren zijn wetenschappers op zoek naar een oplossing. Mogelijke oplossingen worden hier en daar wel gemeld, maar het lijkt er op dat het echte ei van Columbus nog niet is gevonden. Italiaanse onderzoekers laten nu weten dat ze op dit terrein enig succes hebben geboekt bij het oplossen van het probleem door pluripotente stamcellen te gebruiken. Ze zouden bij een patiënt de schade aan de perifere zenuwen in de arm hebben hersteld met behulp van de stamceltherapie. Lees verder