Chimere aap/mensembryo (afb: Kumminguniversiteit)
Voor het eerst hebben onderzoekers een makaakembryo’s voorzien van mensencellen. Deze zogeheten chimere vruchten werd negentien dagen in leven gehouden. Deze en soortgelijke proeven liggen bijzonder gevoelig. Lees verder
De met cellen beladen hydrogels vervormen door een verschil in zwelsnelheid (afb: univ. van Illinois)
Materialen die, beheersbaar, van vorm veranderen in de tijd worden 4d-materialen genoemd (de drie ruimtedimensies plus de tijddimensie). Onderzoekers in de VS hebben een 4d-systeem ontwikkeld voor het creëren van biostructuren dat, mogelijk, iets kan betekenen voor de kweek van weefsels en/of organen in het lab. Lees verder
1. Rechterboezem 2. Linkerboezem 3. Bovenste holle ader 4. Aorta 5. Longslagader 6. Vier longaders 7. Mitralisklep 8. Aortaklep 9. Linkerhartkamer 10. Rechterhartkamer 11. Onderste holle ader 12. Tricuspidalisklep 13. Pulmonalisklep (afb: WikiMedia Commons)
Kinderen waarvan de hartkleppen niet goed meer functioneren krijgen dan vaak meermalen een kunstklep. Onderzoekers van de universiteit van Minnesota (VS) zouden voor het eerst in het lab gekweekte hartkleppen hebben geïmplanteerd bij jonge lammeren, die daar een jaar lang meegroeiden met de ontvanger. Dat zou, op den duur, ook bij mensen mogelijk zijn, maar vooraleer dat zover is zal er nog wel het een en ander moeten worden uitgezocht. Lees verder
Kunstbaarmoeder (afb: Weizmanninstituut)
Onderzoekers van het Weizmanninstituut in Israël rond Jacob Hanna hebben muizenembryo’s gekweekt in een kunstmatige baarmoeder. De embryo’s leken zich normaal te ontwikkelen compleet met kloppende hartjes. Dat zou voor het eerst zijn. De embryo’s werden na vijf dagen weggehaald uit de muiselijke baarmoeder en overgebracht in de kunstmatige baarmoeder waar ze zich zes dagen konden ontwikkelen (de draagtijd van muisjes is ongeveer 21 dagen). Lees verder
Een cellenklomp (blastoïde) gevormd uit menselijke stamcellen (afb: univ van Texas)
De kweek van traankliertjes (afb: Cell Stem Cell
Onderzoekers van de universiteit van Utrecht hebben in het lab traanklieren gekweekt uit muizen- en mensencellen. Het duurde even, een dag, maar ze kregen die ook nog aan het huilen. De gekweekte orgaantjes zijn miniatuuruitvoering van de echte organen. Lees verder
Het botprintproces in beeld. De poreuze zanddeeltjes (siliciumoxide) zijn bedoeld voor aller lei noodzakelijke ‘ingrediënten’ (afb: Biofabrication)
Het is inmiddels, zeker in onderzoekslabs, al vrij normaal dat er printers gebruikt worden voor het fabriceren van levend weefsel. Onderzoekers in Portugal hebben, gebruik makend van ‘bioinkt’ met levende stamcellen, aangetoond (of althans aannemelijk gemaakt) dat het op die manier mogelijk is om bot te fabrieken ter vervanging (bedoeld, althans) van beschadigd of aangetast botweefsel. Vooralsnog blijkt het vinden van de juiste samenstelling van de ‘bioinkt’ een lastig verhaal, dus denk niet dat je morgen een nieuw vingerkootje (ik noem maar wat) kunt bestellen. Lees verder
Door ‘bolletjes’ met cellen af te drukken zouden levensechtere weefsels ontstaan (afb: Penn-uni)
Er worden afdruktechnieken gebruikt om om mini-orgaantjes of weefsels te maken, maar die zouden niet voldoen aan de eisen voor ‘echt’ weefsel. Onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Pennsylvania zouden een nieuwe techniek hebben ontwikkeld die wel ‘levensecht’ zou opleveren. Daarbij gebruiken ze celklompjes.
Lees verder
De schedel van een Neanderthaler (afb: Natuurhistorisch museum Londen)
Onderzoekers in de VS hebben in het lab ‘hersentjes’ gekweekt met behulp van een antiek gen (NOVA1) dat de hersenontwikkeling beïnvloedt. Daardoor zijn die hersenachtige orgaantjes kleiner en bobbeliger dan mensenhersens. Zo zouden iets weg hebben van de hersens van Neanderthalers, maar verder niet heel erg lijken. Lees verder
Longblaasjes (roze)
Zo langzamerhand zal het steeds vaker voorkomen dat in het lab gekweekte orgaantjes van menselijke zullen worden gebruikt voor onderzoek van, onder veel meer, kandidaat-geneesmiddelen in plaats van proefdieren (schat ik (=as) zo. Nu blijken onderzoekers van de universiteit van Bern (Zwi), al weer, een tweede-generatie-long-op-chip te hebben ontwikkeld, compleet met longblaasjes. Dat longorgaantje zou volgens de onderzoekers goed dienst kunnen doen in het fundamenteel onderzoek, bij medicijnonderzoek en bij op de persoon afgestemde therapieën. Lees verder