DNA-achtige moleculen verleiden enzymen tot binding

SYnthetische DNA-achtige moleculen aantrekkelijker voor enzymen dan echte DNA

Links de synthetische foldameren en rechts het DNA (afb: Ivan Huc)

Vorig jaar hebben onderzoekers al bewezen dat DNA met niet-natuurlijke nucleotiden (bouwstenen) simpelweg door de ‘natuur’ wordt geaccepteerd. Nu blijken niet-natuurlijke, DNA-achtige moleculen ook de activiteit van (natuurlijke) enzymen te kunnen beïnvloeden.
Lees verder

De leesbaarheid van dit blog is beneden alle peil

Januari 2018 bestaat dit synbioblog vijf jaar. In die vijf jaar zijn daarin zo’n 850 artikelen verschenen. Ter gelegenheid van dat komende lustrum zocht ik het eerste artikeltje op. Dat was een tweeregelige mededeling:

“We gaan er tegen aan. Waarom is er geen discussie over zo’n belangrijk thema als synthetische biologie. Hier stukkies en (natuurlijk) meningen.”

Zeer feitelijk en uiterst miniem. Toch oordeelt de leesbaarheidsmeter van Yoast SEO dat het artikel ‘verbetering nodig heeft’:

“De inhoud scoort 56.5 in de Flesch Reading Ease-test, wat beschouwd wordt als redelijk moeilijk om te lezen. Probeer kortere zinnen te maken om de leesbaarheid te verbeteren.”

Destijds in januari 2013 was, voor zover ik weet, die meter er nog niet (ik had ‘m in ieder geval niet). Dit artikeltje krijgt dezelfde kwalificatie, de slechtste van de drie die de meter geeft, met een Flesh-Reading Ease-cijfer dat nog iets slechter is: 57,3. Zo zie je maar weer: het kan nog slechter….

arno schrauwers

Bloedcellen direct uit stamcellen aangemaakt

Bloedvorming

Als het aan Dick ligt is dit schema onzin

Ik verkeerde in de veronderstelling dat we zo onderhand wel wisten hoe bloedcellen worden aangemaakt, maar ik heb me (niet voor het eerst) vergist. Onderzoekers rond John Dick van de universiteit van Toronto hebben een geheel nieuwe kijk op dat proces ontwikkeld, waarmee de oude kennis helemaal overhoop zal worden gehaald. Dick: “De kennis uit het klassieke leerboek dat we dachten te kennen blijkt niet te bestaan. In plaats daarvan hebben we door een serie proeven aangetoond hoe bloedcellen snel gevormd worden uit stamcellen en niet via diverse stappen zoals tot nu toe aangenomen.” Lees verder

Het is gezellig druk in de cel en dat is nu ook meetbaar

druktesensor Groningen

De Groninger druktemeter (afb: RUG)

Onderzoekers van de Rijksuniversiteit Groningen hebben een moleculaire sensor ontwikkeld waarmee ze ‘drukte’ in een cel kunnen meten die veroorzaakt wordt door de aanwezigheid van grote moleculen. Met de sensor, een V-vormig kunstmatig eiwit, is het mogelijk de concentratie van dit soort moleculen in zowel eukaryote als prokaryote cellen te meten.  Lees verder

Stamcelonderzoeker pleegt zelfmoord

Yoshiko Sasai

Yoshiki Sasai (RIKEN)

Het wetenschappelijke drama van het STAP-celonderzoek, waarbij gewone cellen via een zuur badje zouden zijn omgezet in embryonale stamcellen, krijgt een gruwelijk vervolg. Eerder werden de artikelen in Nature over dit onderwerp al teruggetrokken. Nu blijkt Yoshiki Sasai, een van de (mede-)auteurs van die artikelen en werkzaam bij het RIKEN-instituut, in zijn lab zelfmoord gepleegd te hebben. Er is geprobeerd hem te reanimeren, maar dat mocht niet baten. Hij heeft een afscheidsbrief nagelaten, maar die zal niet openbaar worden gemaakt. Sasai is 52 jaar geworden. Lees verder

Stofwisseling zonder cellen. Begin van leven?

Ontstaan van het leven

Hoe is het leven ontstaan? Spontaan in een oeroceaan, voordat er cellen waren? (afb: Luigi Luisi/Molecular Systems Biology)

Het is nog steeds duister hoe leven is ontstaan. Dan is het aardig als je een systeem kunt fabrieken, waarbij een soort stofwisseling de boel op gang houdt, zonder dat daar cellen aan te pas hoeven komen. Markus Ralser van de universiteit van Cambridge en medeonderzoekers zijn tot de conclusie gekomen dat de voor de stofwisseling benodigde reactieketen(s) spontaan zou(den) kunnen zijn ontstaan in de vroege oceanen, met metaalionen als katalysatoren in plaats van enzymen. “Als je kijkt naar veel verschillende organismen, dan zie je dat het netwerk van reacties op elkaar lijkt, wat suggereert dat dat vroeg in de evolutie is ontstaan, maar niemand wist wanneer en hoe”, zegt Ralser. Lees verder

Brazilië wil knokkelkoorts bestrijden met genmuggen

De denguemug

De denguemug (Aedes aegypti) (foto: WikiCommons)

Brazilië staat volgens de Franse krant Le Monde op het punt miljoenen genetisch gemanipuleerde, steriele muggen te verspreiden in een poging de steeds meer voorkomende knokkelkoorts tegen te gaan. Knokkelkoorts of dengue is een ziekte veroorzaakt door een virus die wordt overgedragen door muggen. Het inzetten van genetisch gemanipuleerde planten of dieren in onze leefomgeving wordt al tientallen jaren heftig bekritiseerd. Inmiddels meldt het Britse blad New Scientist dat de Braziliaanse overheid toestemming gegeven heeft voor het inzetten van de genetische verminkte mannetjes.
Lees verder

Reactie DNA op hormoon is celafhankelijk

Twee verschillende celtypen reageren anders op het hormoon (geel) doordat andere gebieden van het DNA reageren op de hormoonreceptor.

Twee verschillende celtypen reageren anders op het hormoon (geel) doordat andere gebieden van het DNA reageren op de hormoonreceptor.

Onderzoekers van het Instituut voor moleculaire pathologie (IMP) in Wenen hebben licht gebracht in de manier waarop hormonen DNA beïnvloeden. Alexander Stark van het IMP en zijn medewerkers ontdekten dat een en hetzelfde hormoon verschillende effecten bij verschillende celtypen teweeg brengt. Belangrijk is de (ver)binding waarmee het hormoon zich aan de cel hecht.  Lees verder

Vier stoffen in het lichaam blijken ‘doodsaankondigers’

Orosomucoïde of alfa-1-zure glycoproteïne

Orosomucoïde of alfa-1-zure glycoproteïne, een van de vier ‘doodsaankondigers’.

Te mooi om waar te zijn is misschien niet helemaal de juiste uitdrukking bij deze ontdekking van Estse onderzoekers, maar opmerkelijk is het alleszins. De Esten deden onderzoek waarbij ze met behulp van de kernspinresonantietechniek (mri) in één keer de bloedconcentratie van een groot aantal biochemische verbindingen bepalen. Ze hadden daarbij 106 stoffen op het oog. Ze deden hun onderzoek bij bijna 10 000 proefpersonen in de leeftijd van 18 tot 103 jaar. Tot hun stomme verbazing bleek dat na analyse van de onderzoeksresultaten vier van die 106 verbindingen (albumine, orosomucoïde of alfa-1-zure glycoproteine, citroenzuur en lagedichtheid lipoproteïnen (LDL)) konden voorspellen of de persoon in kwestie binnen de komende vijf jaar dood zou zijn.  Lees verder