Haruko Obokata zou met afbeeldingen van DNA hebben geknoeid (foto: the Guardian)
Een paar maanden geleden was stamcelonderzoekster Haruko Obokata een gevierd wetenschapster, nu zou ze door de mand gevallen zijn als fraudeuse. Intern onderzoek van het befaamde Riken-instituut, waar Obokata werkt, zou hebben uitgewezen dat er geknoeid is met de gegevens die ze heeft gebruikt in de Nature-publicaties in januari. Lees verder
Twee eiwitten die helpen bij de afbraak van glucose, HIF1a en HIF2a gedoopt, zouden volgens onderzoek van de Amerikaanse universiteit van Washington een sleutelrol spelen bij de omzetting van gespecialiseerde cellen in pluripotente stamcellen. De onderzoekers speculeren er op dat hun ontdekking de weg vrij zou kunnen maken voor een herprogrammering van de cel, zonder dat er eerst genen aan het DNA moeten worden toegevoegd. Beide eiwitten spelen ook een rol in het ontstaan van kanker. Lees verder
Een muizenembryo ‘aangevuld’ met STAP-cellen (foto: Haruko Obokata)
Men neme een volwassen cel, legge die in een zuur badje, late die daar een half uurtje liggen en zie daar, de cel heeft zich omgetoverd in een stamcel, de alleskunner onder de cellen. Een muisembryo bleek de op die manier gemaakte stamcellen ‘liefdevol’ op te nemen. “Het gevolg is dat je heel eenvoudig van een druppel bloed met simpele technieken een volmaakt identieke tweeling kunt maken”, zegt Charles Vacanti van de Harvard-universiteit. Vacanti en zijn Japanse collega Haruko Obokata van het Riken-centrum voor ontwikkelingsbiologie in Kobe hebben dat voor elkaar gekregen zonder het DNA te veranderen, zoals in de door, onder meer, Shinya Yamanaka ontwikkelde methode om volwassen cellen om te zetten in pluripotente stamcellen. Die cellen willen zich nog wel eens ontwikkelen tot kankercellen.
Yvan Torrente
Als zenuwen stuk gaan, dan blijken ze lastig te repareren, met alle nare konsekwenties van dien. Op de een of andere manier blokkeert het lichaam herstel en/of vervanging van de beschadigde zenuwweefsels en al vele jaren zijn wetenschappers op zoek naar een oplossing. Mogelijke oplossingen worden hier en daar wel gemeld, maar het lijkt er op dat het echte ei van Columbus nog niet is gevonden. Italiaanse onderzoekers laten nu weten dat ze op dit terrein enig succes hebben geboekt bij het oplossen van het probleem door pluripotente stamcellen te gebruiken. Ze zouden bij een patiënt de schade aan de perifere zenuwen in de arm hebben hersteld met behulp van de stamceltherapie. Lees verder
Het enzym Cas9 (Cas staat voor CRISPR-geassocieerd) vormt een sequentiespecifieke endonuclease (=DNA-schaar) als het zich met twee RNA-moleculen verbindt: de RNA-gids (crRNA in de afbeelding) en tracerRNA.
(afb: pnabio.com)
Toen het menselijk-genoom-project was afgerond, ontstond enige euforie. Nu weten we hoe de boel in elkaar steekt! Tja. Nu zo’n 10 jaar later zijn we nog steeds aan het uitvogelen wat die rond 20 000 genen doen en coderende genen maken maar 2% van het genoom uit. Wetenschap is taaie arbeid. Aan het MIT in het Amerikaanse Cambridge zijn ze enige tijd bezig met een systeem, CRiSPR (Clustered Regularly Interspaced Short Palindromic Repeats) geheten, dat moet helpen de raadselen der genen aanzienlijk sneller op te lossen dan met de nu gebruikelijke RNA-interferentiemethode. “Hiermee kunnen we systematisch de genen van zoogdiercellen screenen. Dat helpt om te begrijpen wat de functie is van eiwitcoderende genen, maar ook voor niet-coderende delen van het genoom”, zegt David Sabatini, hoogleraar biologie aan het MIT. Lees verder