Twee recente klinische studies  (fase I (VS) en fase I en II (Japan)) maken aannemelijk dat na transplantatie van voorlopercellen van dopamineneuronen rechtstreeks in de hersenen  die cellen daar kunnen overleven, dopamine kunnen produceren en motorische symptomen van Parkinsonpatiënten aanzienlijk kunnen verminderen. Fase I van een klinische proef gaat vooral om de veiligheid van methode vast te stellen. De resultaten zijn dus nog zeer voorlopig, ook al omdat het aantal proefpersonen vrij beperkt was (resp. twaalf en zeven).
Bij beide klinische proeven werden voorlopercellen van dopamineneuronen gebruikt die gerijpt waren uit stamcellen. De Amerikaanse onderzoeksters (althans, werkend in de VS) gebruikten voorlopers van dopaminecellen die waren gekweekt uit embryonale stamcellen. Viviane Tabar van het Sloan Ketteringkankercentrum: “Het doel was om deze cellen precies daar te plaatsen waar ze functionele verbindingen met andere neuronen kunnen maken.”
De ziekte van Parkinson werkt vooral op het bewegingssysteem. De motorische symptomen verbeterden met 50% na achttien maanden. Ook sliepen de behandelde proefpersonen beter. Met PET (positronemissietomografie) werd waargenomen dat er op de plaats. van implantatie ook daadwerkelijk dopamine werd aangemaakt. De gebruikte voorlopercellen waren (uiteraard) niet van de patiënten. Die kregen dan ook een jaar lang afweeronderdrukkende preparaten.

Eigen cellen

In Kyoto kregen de zeven patiënten injecties in de hersens met voorlopercellen van dopamineneuronen die waren ontstaan uit geïnduceerde pluripotente stamcellen (weer ontwikkeld uit eigen cellen van de patiënt). Daardoor hoefden deze proefpersonen geen afweerremmende middelen te slikken.
Mogelijk dat deze stamceltherapieën ook iets kunnen betekenen voor Alzheimer- en ALS-patiënten, maar vooralsnog zal eerst nog moeten worden bewezen dat deze behandeling veilig is te gebruiken bij Parkinsonpatiënten (en tegen welke kosten)…

Bron: Futura-Sciences