Het ribosoom is zelf opgebouwd uit eiwitten en stukken RNA

Onderzoekers van de universiteit van Illinois in Chicago en de Northwestern-universiteit (VS) hebben een ribosoom in elkaar geknutseld dat haast als een echte eiwitfabriek werkt. Een ribosoom fabriceert in een cel eiwitten op instructie van RNA dat op zijn beurt weer is gekopieerd van een stukje DNA. Het kunstmatige ribosoom zou gebruikt kunnen worden voor het maken van medicijnen of andere biomaterialen en bovendien het inzicht in de werking van dat organel kunnen vergroten, stellen de onderzoekers.

Het kunstmatige ribosoom, Ribo T gedoopt, bestaat uit twee onderdelen, het ene groot het andere klein. Als het ribosoom, dat zelf bestaat uit RNA en eiwitten, klaar is met de productie van een eiwit, dan scheiden die delen zich. Ribo-T doet dat niet. Daar leid ik dan maar even uit af dat dat kunstmatige ribosoom voortdurend een bepaald eiwit blijft produceren. Het kunstmatige organel kan afgesteld worden om bepaalde functionele polymeren te maken. “We dachten dar een kleine, heel kleine kans was dat Ribo-T zou werken,  echt weten deden we het niet”, zegt onderzoeker Alexander Markin. Het ergerde de onderzoekers dat de onderdelen van het ribosoom steeds uit elkaar vielen en weer bij elkaar kwamen als er een nieuwe cyclus in werking gezet werd. Waarom, dat wordt niet duidelijk gemaakt in het persbericht. Was het niet mogelijk ze aaneen te klinken, vroegen ze zich af. Ze maakten een soort verankering tussen de twee onderdelen en zo ontstond Ribo-T. “Het was verrassend”, zegt medeonderzoeker Michael Jewett, “dat het hybride, RNA van ons werkte in een ribosoom in de cel. Ook dat die verankerde ribosomen groei mogelijk maakten zonder de natuurlijke ribosomen.”
Het kunstmatige organel werkte zelfs beter dan Jewett en Markin hadden gehoopt. Niet alleen maakte het ribosoom eiwitten in een reageerbuisje, maar het bleek in bacteriën zonder een natuurlijk ribosoom de bacteriën in leven te houden. De onderzoekers waren ervan uitgegaan dat het tijdelijk scheiden van de onderdelen wezenlijk was voor  de eiwitsynthese. Niet, dus. Jewett: “Onze nieuwe eiwitfabriek houdt beloften in op uitbreiding van de genetische code en daarmee van de mogelijkheden van de synthetische biologie en biomoleculaire techniek.”

Bron: Science Daily