APP fungeert, gekoppeld aan talin als krachtenkoppelaar tussen twee neuronen (afb: Ben Goult et al./Open Biology van de Royal Academy)

Onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Kent hebben de rol van twee eiwitten (APP en talin1) in de hersenen onderzocht en stellen nu dat de stabiliteit van hun relatie met elkaar cruciaal is voor de vorming en het behoud van geheugen. Verstoringen in dit mechanische signaalpad kunnen leiden tot de ziekte van Alzheimer. Dit is de eerste keer dat deze relatie is gelegd en wellicht kan die de weg vrijmaken voor een behandeling van deze in wezen onbehandelbare hersenziekte. Overigens is dat in de loop der jaren al vaker geopperd.
APP staat voor Amyloid Precursor Protein (amyloïdevoorlopereiwit), het eiwit dat bij de ziekte van Alzheimer de bron is van beta-amyloïde-ophopingen. APP heeft een wisselwerking met talin, een zogeheten synaptisch steigereiwit (een eiwit dat geen enzymatische werking heeft maar als een soort lijm fungeert).

De onderzoekers rond Ben Goult denken dat die wisselwerking cruciaal is voor de mechanische eigenschappen van synapsen, de verbindingen tussen hersencellen. De ‘ontsporing’ van APP zou de mechanische signaalroutes verstoren, waardoor de synapsen in het ongerede raken. Dat leidt, is het idee, onder meer tot geheugenverlies en dat proces zou een rol spelen bij de ziekte van Alzheimer. Het bleek de onderzoekers als talin1 (daarnaast speelt ook talin2 een rol) uit celkweken werd verwijderd grote gevolgen heeft voor de verwerking/omzetting van APP.
Goult denkt met dit onderzoek een nieuw stukje van de puzzel Alzheimer te hebben gevonden. “APP is essentieel voor de mechanische koppeling van de synapsen. De verwerking van APP maakt deel uit van het mechanische signaalpad dat zorgt voor de mechanische eigenschappen van de synapsen. Als APP verkeerd verwerkt wordt ten gevolge van veranderde mechanische signalen kan dat leiden tot onttakeling van de synapsen zoals bij Alzheimer is waargenomen. Dat verklaart het geheugenverlies die bij Alzheimer optreedt.”

Kankermedicijnen

“Het meest opwindende is dat er kankermedicijnen zijn die aanhechtingen stabiliseren. Dat zou een manier kunnen zijn om de mechanische integriteit bij synapsen te herstellen”, zegt de hoogleraar. “Hoewel dit momenteel nog maar een theoretische mogelijkheid is, is ons huidige onderzoek gericht op het testen of dit een nieuwe benadering is om de voortgang van Alzheimer te vertragen.” Ook Goult spreekt (dus) niet van een geneesmiddel. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Bron: Science Daily