Het CRISPR/Cas9-complex aan het werk aan DNA (rood) (afb: univ. van Californië)

Twee moleculen zouden de genoom-bewerkings-methode CRISPR kunnen verfijnen en daarmee veiliger kunnen maken, denken onderzoekers van, onder meer, de Havard-universiteit.
De CRISPR-methode om DNA te bewerken zou een wapen kunnen worden om genetische afwijkingen, ziektes als kanker of virusbesmettingen te bestrijden, maar vooralsnog kleven er nog te veel veiligheidsrisico’s aan het gebruik van die methode om te worden toegepast in de klinische praktijk. Genetisch veranderingen op andere plaatsen in het genoom dan de beoogde zijn niet uit te sluiten, waardoor de behandeling in het tegendeel van genezing zou kunnen verkeren. “Nauwkeurigheid is de kern van de kracht van die techniek”, zegt Harvard-onderzoeker Amit Choudary. Hij en zijn medeonderzoekers zijn op zoek gegaan naar verbindingen die de nauwkeurigheid van de CRISPR-methode zouden kunnen verbeteren en stuitten op twee moleculen die een soort noodknop voor de Cas9-schaar vormen, waarmee die binnen enkele minuten ophoudt met zijn knipwerk.
Om zover te komen onderzochten ze duizenden verbindingen die invloed hebben op de binding van de genschaar aan DNA. Het probleem van die genschaar zou kunnen zijn dat die steeds in de aan-stand staat en daardoor geneigd is te knippen op plaatsen waar dat niet bedoeld is. De twee gevonden verbindingen hebben invloed op de bindings’graagte’ van Cas9 aan DNA en zouden zo (wellicht) die bijkomende schade zou kunnen voorkomen.

Eerder ontwikkeld

Eerder zijn er al grotere anti-CRISPR-verbindingen ontwikkeld, maar volgens de onderzoekers is het waarschijnlijker dat kleine moleculen sneller werken en ook geen afweerreactie teweegbrengen. Ze testten de verbindingen bij zoogdiercellen en menselijk plasma (bloed zonder bloedcellen). De moleculen bleken niet giftig en ook niet de activiteit van essentiële genen te verstoren. Er schijnt echter nog het een en ander te moeten worden onderzocht om er zeker van te zijn dat het tweetal geen nieuwe veiligheidsrisico’s oplevert.

Bron: New Scientist