De hyperactiviteit van hersencellen van Alzheimer nam af na inspuiting met anticaline H1GA in hun hippocampus (afb: Benedikt Zott et al./Nature Communications)
Het is altijd gevaarlijk om al te optimistische berichten te verspreiden rond tot nu toe ongeneesbare ziektes. Alzheimer is daar een van. Nu denken onderzoekers van de technische universiteit München (TUM) een eiwit gesynthetiseerd te hebben, anticaline H1GA gedoopt, dat de kwalijke gevolgen van beta-amyloïdeophopingen zou neutraliseren en daarmee de ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer in een vroeg stadium zou stoppen of zelfs ongedaan maken.
Voorlopig is de methode alleen nog maar op celkweken en bij proefdieren (muisjes) toegepast en de onderzoekers waarschuwen dat, als het al zover komt, het nog wel even zal duren voordat deze aanpak in de klinische praktijk kan worden toegepast.
Het synthetische eiwit anticaline H1GA bindt beta-amyloïde, een eiwitproduct dat hersencellen tot hyperactiviteit aanzet en uiteindelijk hun dood veroorzaakt, zo is de gedachte, maar nog steeds is onbekend of dat eiwit het oorzaak of het gevolg van de ziekte is Benedikt Zott van de TUM noemt de aanpak veelbelovend, maar waarschuwt ook voor al te groot optimisme. “Wat vooral opmerkelijk is, is dat het eiwit de neuronale hyperactiviteit volledig onderdrukt in de vroege stadia van de ziekte.”
De onderzoekers ontwierpen anticaline H1GA en lieten het synthetische eiwit aanmaken door genetische veranderde Escherichia coli-bacteriën. Het actieve ingrediënt werd rechtstreeks in de hippocampus van de proefdieren gespoten. De voorheen hyperactieve hersencellen waren na de injectie niet meer te onderscheiden van gezonde zenuwcellen.
Werkzaamheid?
Of het synthetische eiwit ook bij mensen werkt is nog maar zeer de vraag. Al vaker zijn met veel aplomb nieuwe ‘geneesmiddelen’ voor Alzheimer aangekondigd, maar die konden hun ‘faam’ niet in de klinische praktijk bij mensen waarmaken.
Zo zou solanezumab een soortgelijk effect hebben als anticaline H1GA, maar dat middel faalde in de klinische toetsing. Zott en zijn collega’s vergeleken hun eiwit dan ook rechtstreeks met solanezumab en H1GA liet duidelijker gunstige effecten zien, stellen ze.
Bron: idw-online.de