Dopamine speelt ook een wezenlijke rol in de ziekte van Parkinson.
Dopamine is een signaalstof (soms ook hormoon) die een rol speelt in tal van processen, onder meer in ons motorische systeem. Het schijnt dat die stof ook het pleziermolecuul wordt genoemd (terwijl ik dacht dat die benaming toebehoorde aan oxytocine). Dopamine is goed onderzocht, maar toch lijkt het dat het zich niet zo gedraagt zoals wetenschappers denken. Dat nieuwe inzicht zou ideeën over (de behandeling van) psychiatrische ziektes en verslaving aanzienlijk kunnen veranderen, denken onderzoeksters van, onder meer, de Vanderbiltuniversiteit (VS).
Het blijkt dat de aanmaak van dopamine ook wordt bevorderd onder spanning en niet alleen bij prettige ervaringen. “In de media wordt dopamine vaak aangeduid met plezier- of beloningsmolecuul”, zegt Erin Calipari. “We hebben inmiddels geleerd dat de rol van dopamine bij leren en geheugen een stuk ingewikkelder is, maar we hebben nog geen volledige en juiste theorie wat dopamine nu echt in het brein doet.”
Nu hangt men nog de theorie van de beloningsvoorspellingsfout aan (een onmogelijke naam, eigenlijk). Die zegt dat dat dopamine voorspellingen ‘doorseint’ of er een beloning wacht. Volgens de onderzoeksters klopt dat alleen maar deels, aangezien niet alleen beloningen de dopaminespiegel laten stijgen maar ook stress. Caspari: “We hebben aangetoond dat dopamine helemaal geen beloningsmolecuul is. De stof helpt informatie samen te stellen over allerlei typen belangrijke gebeurtenissen en (daarmee) het gedrag te sturen, of dat nou positief of negatief is.” Voor hun onderzoek gebruikten de onderzoeksters, onder meer, kunstmatige intelligentie en rekenmodellen om gegevens over gedragsprocessen en het gedrag van neuronen te analyseren.
Verslaving
“Alle verdovende middelen zouden gemeen hebben dat ze de aanmaak van dopamine stimuleren, het beloningsidee”, zegt Danny Winder van get verslavingsinstituut van de Vanderbiltuniversiteit die niet aan het onderzoek heeft deelgenomen. “Dit werk toont duidelijk aan dat deze signaalstof een grotere taak vervult. We zullen daarom onze ideeën over verslaving moeten bijstellen.”
Calipari benadrukt dat dit onderzoek de kennis over dopamine omver gooit. “Dit is erg belangrijk aangezien dopamine ook een rol speelt in de ziekte van Parkinson en in bijna elke psychiatrische ziekte: verslaving, angsten, depressie, schizofrenie enzovoort.”
De onderzoeksters gaan nu kijken hoe dit nieuwe ‘raamwerk’ past bij de ideeën over drugsverslaving en hoe verdovende middelen de dopaminesignalering veranderen. Caspari: “Veel bij verslaving is nog gericht op dopamine en het dopaminenetwerk, maar dopamine veranderen zonder te weten wat die stof doet zou kunnen leiden tot veel onvoorziene bijwerkingen of zou zelfs helemaal niet kunnen werken. Dit nieuwe inzicht heeft effect op veel gebieden buiten de neurowetenschap en zouden groot effect (kunnen; as) hebben op levens en gezondheid van mensen.”
Bron: Science Daily