Het eiwit luciferase van het vuurvliegje (afb: Wiki Commons)

Koreaanse onderzoekers hebben een methode beschreven, waarbij met hulp van kleine RNA-moleculen (mrR-122) een ingebouwd gen, een transgen, is te (de)activeren, zonder dat andere eigen genen daar last van hebben. Het is alsof er een knop is gevonden om de grootte van de genactiviteit te regelen.

Micro-RNA’s (miRNA’s) zijn korte RNA-moleculen, die het boodschapper-RNA regelen door zich te binden aan een deel van het doelgen dat niet door boodschapper-RNA wordt afgelezen. Deze moleculen spelen een belangrijke rol in het regelen van ontwikkelingsprocessen, fysiologische reacties en ziektes, vooral als een soort remmers van de genactiviteit. Dat lijken dus ideale knoppen om aan te draaien als er een nieuw gen, een transgen, in het DNA is ingebouwd  Als voorbeeldgen kozen de Koreanen het luciferasegen van een vuurvliegje. Ze werkten met kweken van, onder meer, leverkankercellen. Het hele idee is natuurlijk bij ziektes een gezond gen de cellen in te smokkelen, waarbij je, door deze ‘knop’, de mogelijkheid hebt heel specifiek de activiteit van dit transgen te regelen. Het persbericht over dit mijns inziens niet onbelangrijke onderzoek is een beetje ernstig aan de summiere kant. Gelukkig is het artikel gratis in zijn geheel te lezen.

Bron: Alpha Galileo