John Stamatoyannopoulos van de universiteit van Washington (foto: UW)

Je blijft je over sommige (misschien wel vele) dingen verbazen. Desoxribonucleïnezuur, beter bekend als DNA, is nu zo’n 60 jaar bekend, maar het lijkt er op dat we nog maar een fractie weten van dit mysterieuze molecuul. Onderzoekers van de universiteit van Washington hebben in het kader van het  Encode-onderzoekprogramma (Encyclopedia of DNA elements) ontdekt dat DNA naast de eiwitcoderende functie nog een tweede code bevat. Die code zou te maken hebben met de expressie (=activiteit) van de genen, zo schrijven ze in het wetenschapsblad Science.
Het DNA-molecuul bevat stukken die coderen voor eiwitten en delen waarop regelfactoren zorgen voor de expressie van genen. De onderzoekers hebben naar die twee typen sequenties op het DNA gekeken en kwamen tot de conclusie dat 15% van de zogeheten codons (stukjes die coderen voor een aminozuur, de bouwsteen van eiwitten) een dubbele functie heeft: ze coderen voor eiwitten, maar bevatten ook instructies voor het sturen van de genexpressie van verschillende genen. Die codons worden daarom van nu af aan duons genoemd. “De genetische code bevat tegelijkertijd twee soorten informatie”, stelt John Stamatoyannopoulos,  een van de onderzoekers. “Het is daarom mogelijk dat een mutatie in een gen dat codeert voor een eiwit ook gevolgen heeft voor de expressie van genen.” Deze ontdekking zou onderzoekers mogelijk kunnen helpen bepaalde ziektes beter te doorgronden, denken de onderzoekers. DNA zal voorlopig niet ophouden ons arme stervelingen te verbazen, denk ik dan.

Bron: Futura-Sciences