Biolego met gouddeeltjes en eiwtten (afb: univ.v.Freiburg)

Duitse onderzoekers hebben een soort legosysteem in elkaar geknutseld om met goud en eiwitten biomoleculen te construeren voor specifieke taken, aangeduid met het letterwoord PABNOA. Daarmee zijn gouddeeltjes en, ringvormige, eiwitten samen te bouwen tot structuren, waarbij de afstanden tussen de verschillende onderdelen nauwkeurig is vast te leggen. Het is de onderzoekers vooral te doen om plasmonische en optische toepassingen. Ook biomaterialen met magnetische eigenschappen zijn er mee te maken. Plasmonica is het vakgebied waarin de wisselwerking tussen elektromagnetische velden en (vrije) elektronen in metaal wordt bestudeerd.

Stefan Schiller en zijn medeonderzoekers gebruikten specifieke eiwitten als legosteentjes om de structuren te bouwen met bepaalde fysische, chemische en biologische eigenschappen. De productie van de eiwitten vindt in levende cellen plaats. Het is nog altijd lastig, zo niet onmogelijk, complexe moleculen zoals eiwitten in het lab te ‘brouwen’. De onderzoekers voorzagen bacteriën van allerlei ‘extra’s’ zoals enzymen, transporteiwitten, schakelaars en organellen (celorgaantjes). Ze hopen met aldus toegeruste cellen in de toekomst op een duurzame en efficiënte wijze allerlei nanosystemen te kunnen bouwen. Het zou ook in de lijn liggen dat op die manier grondstoffen zouden worden gemaakt voor de chemische industrie, die nu nog voor een belangrijk deel afhankelijk is van aardolie. “Dit soort technieken zijn onontbeerlijk als we toe willen naar een duurzame en flexibele bioeconomie”, zegt Schiller.

Bron: Alpha Galileo