Mike May

In 2000 ging voor Mike May uit Californië de wereld weer open. Na veertig jaar blind te zijn geweest kreeg hij het zicht weer enigszins terug door een stamceltherapie. Drie jaar na de behandeling bleek uit onderzoek dat May weer kleuren, bewegingen en simpele figuren kon zien, maar niet het ‘echte werk’. Nu hebben onderzoekers van de universiteit van Washington (VS) May weer onderzocht. Hij blijkt nog steeds niet over zijn volle gezichtsvermogen te beschikken. Verre van dat. Dat zou er mee te maken hebben dat hij op jonge leeftijd zijn gezichtsvermogen verloor, wanneer het herkennen van ruimtelijke objecten (en dus ook gezichten) nog in volle ontwikkeling is.
“Er zijn steeds meer procedures ontwikkeld om mensen het zicht terug te geven na lang blind te zijn geweest”, zegt onderzoekster Ione Fine. “We weten echter heel weinig wat er in die periode in de hersens gebeurt. Wat gebeurt er als het licht uitgaat en wat als het weer aan gaat? Dat is een fundamentele vraag.” May werd blind op zijn derde door een explosie. Hij heeft voor de CIA gewerkt en werd een succesvolle ondernemer. Hij is ook skiwereldkampioen afdaling voor blinden met een snelheid van ruim 104 km per uur.
Hij kreeg zijn gezichtsvermogen niet volledig terug na de stamcelbehandeling en dat heeft wetenschappers bevreemd. Er waren een paar goed gedocumenteerde gevallen bekend voordat May de behandeling onderging (de eerste uit 1963), maar het is niet bekend of mensen die hun zicht op volwassen leeftijd terugkrijgen weer over hun volledige gezichtsvermogen kunnen beschikken en ook niet hoe lang dat dan zou duren. In het huidige onderzoek moest May foto’s, video’s en objecten bekijken. Daarbij werd met mri zijn hersenrespons gemeten. Net als tien jaar eerder was die respons niet normaal voor driedimensionale objecten zoals gezichten. Dat klopte ook met zijn beperkte gezichtsvermogen. De onderzoekers denken dat de hersens van May, net als van andere mensen die jong blind zijn geworden, zijn gaan reageren op andere stimuli zoals geluid en tastzin in plaats van beeld. “We vermoeden dat Mike zijn zicht verloor op een leeftijd waarop hersendelen in staat zijn van functie te veranderen”, zegt medeonderzoeker Jason Webster. “We moeten nog uitzoeken wat die hersendelen nu doen.” Volgens Fine is het geval-May interessant, omdat hij blind werd als het visuele systeem al is ontwikkeld, maar het vermogen om objecten en gezichten te verwerken nog in ontwikkeling is.  Dit onderzoek zou aannemelijk maken dat het vermogen om objecten of gezichten te herkennen zich gedurende de jeugd nog steeds ontwikkeld. Het goede nieuws dat hier mee komt is dat het gezichtsvermogen van volwassenen min of meer vastgelegd is. Dat zou dan inhouden dat de kansen op herstel van het gezichtsvermogen bij volwassenen goed zijn. May stelt dat hij andere dingen gebruikt om het tekort aan te vullen. “Ik heb geleerd wat ik met mijn ogen kan en wat niet. Als beweging of kleuren in het spel zijn, dan gebruik ik mijn ogen. Als details belangrijk zijn zoals bij lezen of iemand herkennen, dan verlaat ik me op mijn tastzin of mijn gehoor.”

Bron: Eurekalert