Ongezond leven van de vader heeft effect op het nageslacht

Hoe  brengen vaders hun ervaring over op hun kroost? Daartoe is hun DNA niet geschikt. Volgens onderzoeksters van de Canadese McGill-universiteit zou dat gebeuren door bepaalde eiwitten (niet het DNA) in het sperma.DNA is de belangrijkste factor voor de gezondheid van iemands nageslacht. Erfelijkheid is echter toch maar een deel van het verhaal. Het zou zijn gebleken dat de levensgewoonten, de manier van leven van de vader invloed hebben op de gezondheid van zijn kinderen. Dat gebeurt via het epigenoom, welke genen zijn actief en welke niet, dat van ouder op kind wordt doorgegeven. Hoe dat gebeurt was tot nu toe niet bekend.
Dat mysterie lijkt nu opgelost te zijn. Daarbij schijnen niet-DNA-moleculen in het sperma een rol te spelen. “Daarmee herinnert het sperma zich de leefwijze van de vader, zoals zijn dieet, en brengt die informatie over op het embryo”, zegt Sarah Kimmins. “Het is opmerkelijk omdat dat dat ons een heel andere kijk geeft over erfelijkheid en ziekte als alleen afhankelijk van DNA. Daar komen sperma-eiwitten bij. Dat zou betekenen dat de sleutel voor ziektes gevonden kan worden in eiwitten in het sperma.”
“Dit hebben we alleen kunnen ontdekken dankzij nieuwe technologie en epigenetische hulpmiddelen”, voegt medeonderzoekster Ariane Lismer daar aan toe.

Manipulatie

Om erachter te komen hoe die informatie wordt overgedragen op de embryo’s manipuleerden de onderzoeksters het zaadepigenoom door mannetjesmuizen te voeden met een folaatarm dieet en vervolgens te kijken wat het effect was op bepaalde groepen in eiwitten die iets met DNA uit te staan hebben, de (histonen).
Het bleek dat die dieetveranderingen effect hebben op de genexpressie, via verandering in de methylgroepen, in embryo’s en leidde tot defecten aan ruggenmerg en schedel. De veranderingen van de methylgroepen in die histonen werd overgedragen op de embryo’s.

Kimmins: “Onze volgende stappen is om te kijken of schadelijke veranderingen in sperma-eiwitten, histonen, zijn te herstellen. Ons idee is dat dat wel degelijk het geval is. Met dit onderzoek zijn er nu nieuwe wegen om ziektes te voorkomen.” De (mijn=as) vraag is of dat ook praktisch is. Moet je dan gaan morrelen aan het epigenoom van de zaadcellen van alle ongezond levende vaders?

Bron: Science Daily