Links de nanospion met omhulling. Rechts is de spion klaar voor actie.

Het heeft er de schijn van dat onderzoekers van de Engelse universiteit van Nottingham een synthetische vorm van ons eigen afweersysteem (en meer) hebben gemaakt. De onderzoekers maakten grote molecuulcomplexen die werden verborgen in een DNA-achtige omhulling, die ‘open springt’ in een vooraf vastgestelde situatie, waarna het molecuul te voorschijn komt en zijn werk doet, wat dat ook moge wezen. Voorlopig is de techniek nog niet inwendig toepasbaar.
Die sleutel tot het openspringen kan, omdat de ‘slimme’ omhulling aanpasbaar is, van alles zijn: een onwerkzaam gen, een ongewenste stof of een bepaald virus. Wat dat molecuul vervolgens doet is afhankelijk van waar het voor ontworpen is. Projectleider Cameron Alexander, het onderzoek is een onderdeel van een vijfjarig Brits onderzoeksproject van de EPSRC, stelt dat dit systeem uiterst flexibel is. “Je kunt er de medische conditie mee bepalen, ziektes mee opsporen, het verloop van ziektes bijhouden, gericht medicijnen mee afleveren. Het zou zelfs kunnen zijn dat je met een mobiele telefoon zou kunnen volgen hoe de behandeling of de ziekte verloopt, in plaats van met dure scanners.”

In de reageerbuis  voldeden de verpakte molecuulcomplexen aan de verwachtingen. Dat is de eerste test op werkzaamheid. Uiteindelijk moet de techniek zich ook in een levend organisme bewijzen. Zo ver is het nog niet.
Als toepassing denken de onderzoekers in eerste instantie aan een indicator, een soort strookje met de verpakte molecuulcomplexen waarmee bloed of spuug kan worden onderzocht op bepaalde ziektekiemen of -(bij)producten. Op de langere duur zou de techniek dan ook inwendig moeten worden toegepast.

Bron: EPSRC