Zoals hier vaker opgemerkt is het opmerkelijk dat, gezien het aantal oplossings-modellen dat alleen al het laatste jaar is aangedragen, dat kanker niet al lang tot een beheersbare en geneselijke ziekte is teruggebracht. Twee recente artikelen in Nature en the Journal for immunology van onderzoekers van de universiteit van Noord-Carolina (VS) suggereren op zijn minst dat kankercellen zijn te bestrijden met mechanica (mechanische krachten). Een klap met de hamer, zeg maar. Kankercellen bewegen, zoveel is zeker, en dat gaat met mechanische krachten gepaard. Een nieuw, mogelijk, pad voor het bestrijden van kanker, heet het dan meteen.
In het onderzoek lieten de wetenschappers zien dat cellen reageren op mechanische krachten. “Bij kanker zijn mechanische krachten belangrijk omdat tumorcellen krachten uitoefenen om te bewegen”, zegt onderzoeker Keith Burridge. “Ze trekken aan cellen waaraan ze hechten om weg te komen. De onderzoekers lieten zien dat een celkern reageert op mechanische krachten. Daartoe gebruikten ze kleine metaalkraaltjes van een paar mikrometer ( 1 µm = 0,001 mm) in doorsnee, voorzien van een eiwitlaagje waarmee ze aan de celkern binden. De kraaltjes konden bewogen worden met behulp van magneten. Met elk pulsje bewoog de kern minder. Kennelijk reageert, was dus de conclusie, de celkern op mechanische krachten. “We denken altijd dat cellen van de buitenkant reageren op mechanische krachten”, zegt Burridge. “Hier tonen we voor het eerst aan dat ook een organel, de celkern, reageert op krachten.” Hij denkt daarmee belangrijke kennis te hebben verkregen.
In het andere artikel werd onderzocht hoe de cellen van de wanden van bloedvaten, de zogeheten endotheelcellen, veranderen om afweercellen de gelegenheid te geven hun werk in het aangetaste weefsel te doen. Dat mechanisme heeft grote aandacht van kankeronderzoekers, omdat uitzaaiende kankercellen hetzelfde mechanisme zouden gebruiken om zich door het organisme te verspreiden.
Het blijkt dat mechanische kracht (de metaalkraaltjes van boven) de endotheelcellen doet verstijven, waardoor er openingen tussen de cellen ontstaan, waardoor de afweercellen kunnen passeren. Dat proces wordt in gang gezet door de eiwitten RhoA and LARG. Als deze route wordt geblokkeerd, dan wordt de verstijving minder. Een mogelijkheid voor een kankertherapie, denken de onderzoekers.
Bron: Science Daily