Een nepbloedcel (afb: nano)

Het schijnt dat al lang wordt geprobeerd om kunstmatige rode bloedlichaampjes te maken, maar tot nu toe scheen dat nooit goed gelukt te zijn. Nu zeggen onderzoekers (vooral) van de universiteit van Nieuw Mexico (VS) synthetische bloedcellen gefabriekt te hebben die evenveel kunnen als de echte rode bloedlichaampjes en meer.
Rode bloedlichaampjes nemen zuurstof op van de longen en leveren die of aan de cellen. De zuurstofdrager in die cellen is hemoglobine. Die cellen zijn reuzeflexibel. Ze slagen erin via vervorming door de kleinste gaatjes te piepen. Doordat ze een soort paspoorteiwitten aan de buitenkant van het celmembraan hebben blijven ze lang ongemoeid door afval slobberende afweercellen
Wei Zhu van de Zuid-Chinese universiteit, Jeffrey Brinker van de universiteit van Nieuw-Mexico en collega’s hadden zich ten doel gesteld synthetische bloedcellen te maken die hetzelfde konden als de echte, maar daarnaast nog andere eigenschappen zouden bezitten zoals mogelijkheden medicijnen te bezorgen of bepaalde gifstoffen te ontdekken.
Ze gingen, zoals vaak gebeurt, uit van het bestaande. Ze namen menselijke rode bloedlichaampjes en bedekten die met een laagje siliciumoxide (silica; zeg maar, zand). Vervolgens werd dat laagje voorzien van positief en negatief geladen polymeerlagen en daarna etsten het silicalaagje weer weg. Daarmee hadden ze een soort afdruk gemaakt van een bloedcel. Die werd vervolgens weer bedekt met membranen van echte rode bloedlichaampjes.
Die nepcellen waren even groot en hadden dezelfde vorm als de echte bloedcellen, compleet met membraaneiwitten (want omhuld door een origineel bloedcelmembraan) en konden zich inderdaad vervormen om zich door de kleinste gaatjes te wurmen zonder hun oorspronkelijke vorm te verliezen.

48 uur

In muisjes hielden die nepcellen het 48 uur uit zonder dat ze schade toebrachten. Vervolgens werden die voorzien van hemoglobine, een kankermedicijn, een gifsensor of magnetische deeltjes om aan te tonen dat ze ladingen konden vervoeren. De onderzoekers toonden ook aan dat ze konden dienen als aantrekkers van bacterieel gif.
De onderzoekers willen verder gaan uitpluizen voor welke toepassingen die kunstmatige bloedcellen nog meer geschikt zijn. Ik zou toch wel graag willen weten of die nepbloedcellen het opgenomen zuurstof dat aan het hemoglobine ‘geplakt’ zit weer wordt afgestaan aan cellen. Overigens heb ik toch wel wat problemen met de term kunstmatige cellen. Nepcellen lijkt me een passender term.

Bron: EurekAlert