LeXis-locus in het muizengenoom (afb: Nature)

Onderzoekers van, onder meer, de universiteit van Californië in Los Angeles hebben bij muizen het gen LeXis gebruikt om hun cholesterolpeil te verlagen om aankoekingen in de aders te verminderen. De muizen hadden van nature een (te) hoog cholesterolgehalte. LeXis verlaagt het cholesterolgehalte en voorkomt daardoor dat aderen dichtslibben. Ook lijkt een actief LeXis-gen de vervetting in de lever te verminderen.

Een erfelijk bepaald te hoog cholesterolgehalte in het bloed ( hypercholesterolemie) heeft een hoge concentratie lagedichtheidscholesterol (LDL) tot gevolg, ook wel het ‘slechte cholesterol’ genoemd ter onderscheiding van het ‘goede’ hogedichtheidscholesterol (HDL). LeXis behoort tot een groep genen die tot voor kort werd aangeduid troep-DNA (zo’n 98% van menselijk DNA), DNA zonder (duidelijke) functie. Uit het menselijkgenoomproject rond de eeuwwisseling kwam naar voren dat LeXis wel degelijk een (zeer nuttige) functie heeft. Tegenwoordig worden deze ‘opgewaardeerde’ genen aangeduid met lang, nietcoderend DNA.

Prik

De onderzoekers wilden weten of een enkele prik met LeXis de ontwikkeling van de cholesterolafwijking kon vertragen. Zo bedacht zo gedaan: een deel van de muisjes kreeg een prik met LeXis een ander deel met een ander gen, terwijl alle een dieet kregen met veel cholesterol en natrium, vergelijkbaar met een hamburgerdieet voor mensen. Gekeken werd wat dat voor een effect had op de arme muisjes. Het resultaat is al vermeld. In een vervolgonderzoek willen ze kijken hoe de effecten zijn bij grotere proefdieren.

Uit eerder onderzoek was naar voren gekomen dat lang nietdoderende RNA’s niet onbelangrijk zijn, maar dit zou de eerste studie zijn die aantoont dat die RNA-moleculen zijn te gebruiken bij de gentherapeutische behandeling van hypercholesterolemie.

Bron: EurekAlert