Bij RNA-bewerking blijft het DNA ongewijzigd (afb: Univ. van Tübbingen)

Al vele malen is ook in dit blog de lof op de CRISPR-techniek gezongen (met hier en daar een kanttekening). Probleem met DNA-bewerking is dat die nogal radicaal is en (dus) ook niet geheel ontdaan van risico’s. Thorsten Stafforst van de universiteit van Tübbingen werkt al jaren aan een alternatieve techniek: RNA-bewerking. Uiteindelijk leidt de informatie op RNA-moleculen, onder meer, tot de aanmaak van eiwitten, de werkpaarden van de cel. Het schijnt Stafforst en medewerkers nu gelukt te zijn RNA-moleculen in de cel heel precies en doeltreffend te bewerken. 
De informatie op het DNA wordt via RNA overgebracht naar de ribosomen, waar die wordt omgezet in eiwitten. Stafforst: “Onze methode berust op een eiwitconstruct (een adenosinedeaminase-enzym; as), dat met behulp van een klein gids-RNA-molecuul op een vooraf bepaalde plaats basen uitwisselt. Daardoor wordt de ‘bouwtekening’ van een eiwit veranderd,” De bewerking van RNA schijnt nauwkeurig te sturen te zijn en is omkeerbaar. Dat zou die techniek voor medische behandelingen geschikt maken, zo denken de onderzoekers rond Stafforst. “Met deze techniek is in principe een veelheid aan ziekmakende mutaties te helen.”

Tijdelijk

De in tijd begrensde verandering maakt het mogelijk om in de signaalroute van ontstekingsprocessen in te grijpen, bijvoorbeeld. Verandering van DNA is daar niet geschikt voor aangezien die ‘definitief’ is. “Het is mogelijk meer RNA-moleculen tegelijkertijd te bewerken, die coderen voor signaaleiwitten.”

Volgens de onderzoekers is hun methode tweemaal zo nauwkeurig als een concurrerende techniek, die gebruik maakt van een variant van de CRISPR/Cas-techniek. Samen met de onderzoeksgroep van Jin Billy Li van de Stanforduniversiteit (VS) konden de Tübbinger onderzoekers vaststellen dat hun methode nagenoeg foutloos is. Daar zouden bestaande methoden niet aan kunnen tippen.
De onderzoekers benadrukken dat ze daarmee pas aan het begin van een ontwikkeling staan die moet leiden tot toepassing bij fundamenteel onderzoek maar ook in therapieën. Stafforst: “In de toekomst zouden we helemaal kunnen afzien van de synthetische eiwitten en ’terugvallen’ op natuurlijke.” Op de nieuwe methode is meteen maar een octrooi aangevraagd.

Bron: Alpha Galileo