Het lijkt er op dat de ontwikkeling van geneesmiddelen een nieuwe weg zal inslaan. Synthetische antilichamen, in de natuur een belangrijk onderdeel van het afweersysteem, lijken prima te werken, zo blijkt uit onderzoek aan, onder meer, de Amerikaanse Yale-universiteit. Het zou voor het eerst zijn dat synthetische moleculen als volleerde antilichamen zouden hebben gefungeerd.
De nieuwe moleculen hechten zich, zoals het hoort, aan de zieke cellen en aan de afweercellen. Dat levert een zeer specifieke immuunreactie op, net zoals bij natuurlijke antilichamen (in dit geval menselijke). “Deze moleculen zijn twintig keer zo klein als de natuurlijke antilichamen”, zegt David Spiegel van Yale. “Het is onwaarschijnlijk dat ze ongewenste afweerreacties zullen veroorzaken door hun structuur. Ze zijn thermisch stabiel en kunnen via de mond worden ingenomen.”
In de beschreven studie keken de onderzoekers vooral naar het effect bij prostaatkanker. De synthetische ‘antilichamen’ waren ontworpen om die cellen te herkennen via een bepaald eiwit op het membraan van de kankercel, PSMA gedoopt, dat alleen op prostaatkankercellen voorkomt. De moleculen binden ook aan een receptor op het membraan van afweercellen (FcγRI). De speurtocht naar moleculen die dat vermogen hebben, heeft lang geduurd. Spiegel: “We weten nu dat niet al te grote, synthetische moleculen waarschijnlijk de belangrijkste functionele eigenschappen van antilichamen bezitten: de jacht op ziekteverwekkers en de stimulering van de afweer. Het is verbazingwekkend dat een relatief klein molecuul zulke enorme dingen als cellen bij elkaar kan brengen en dat dat specifieke reacties kan teweegbrengen als gevolg van receptorinteracties.” De onderzoekers zien niet alleen mogelijkheden bij het bestrijden van prostaatkanker, maar ook bij andere kankersoorten, bij hiv en verschillende bacteriële aandoeningen. Het zou best wel eens kunnen zijn dat dit onderzoek het hele geneesmiddelenonderzoek ondersteboven haalt, maar dat is de gedachte van een ondeskundige…
Bron: Science Daily