Een eierstok met eiblaasjes van een merrie

Onderzoekers van de Friedrich-Alexanderuniversiteit in Erlangen-Neurenberg (D) rond Aldo Boccaccini en Ralf Ditrich zouden belangrijke vorderingen hebben gemaakt bij de ontwikkeling van kunstmatige eierstokken. Die zouden vooral bedoeld zijn voor vrouwen die door eierstokkanker en/of kankerbehandeling hun vruchtbaarheid (grotendeels) verloren.
Er schijnt al enige tijd onderzoek gedaan te worden naar manieren om eierstokken in het lab te ‘bouwen’. De groep rond Boccaccini schijnt op dat terrein vorderingen te hebben gemaakt met een nieuwe aanpak. Ze gebruikten daarbij een techniek die bekend is uit de materiaalkunde: elektrospinnen. Daarbij wordt een grote spanning gezet over twee elektroden. Die spanning moet groot genoeg zijn om de oppervlaktespanning van een polymeeroplossing te overwinnen. Daardoor verdampt die oplossing en sublimeert in een soort suikerspinvorm met een vezelige structuur.

Volgens onderzoekster Liliana Liverani is elektrospinnen een uiterst handige techniek omdat je daarmee een groot aantal synthetische en natuurlijke polymeren kunt verwerken. “In ons huidige onderzoek gebruikten we het afbreekbare polyepsiloncaprolacton en een mengsel van dat materiaal met gelatine voor de eerste keer. We vormden daarmee een structuur van zeer fijne vezels die veel lijkt op de natuurlijke structuur en vorm van de eierstokschors (de buitenkant van de eierstok of het ovarium; as).”
De onderzoekers gebruikten deze structuur in hun reageerbuisproeven als een ondergrond van de eiblaasjes (follikels) van zeugen. Het bleek dat veel follikels in hun nieuwe behuizing tien dagen overleefden. Dat is, volgens de onderzoekers, een belangrijke stap op weg naar een levensvatbare eierstok, maar er zal nog wel wat onderzoek moeten worden gedaan alvorens de fase van de klinische proeven kan aanbreken.

Operatie

Tot nu kunnen vrouwen waarbij kanker is geconstateerd hun kansen op een zwangerschap alleen veiligstellen door een deel van hun eierstokken te laten verwijderen en te laten diepvriezen. Dat zou dan weer kunnen worden geïmplanteerd nadat de ziekte (=kanker) is bedwongen. Het idee van een kunsteierstok is dat die het aangetast weefsel vervangt om zo de vruchtbaarheid van de patiënt te bewaren.

Bron: EurekAlert