Jake Becraft (l), baas Strand Therapeutics (afb: strandtx.com)
Al jaren wordt er gesleuteld aan RNA-vaccins om die in te zetten tegen kanker. Voor zover ik het heb meegekregen is dat miet echt een succes geworden. Nu heeft het Amerikaanse bedrijf Strand Therapeutics een RNA-vaccin tegen kanker ontwikkeld, waarbij interleukine 12 een dodelijke rol speelt.
RNA-vaccins zijn inmiddels de grote mode. Bij de coronaziekte leken die de uitkomst te geven die verwacht werd en ook tegen allerlei andere ziektes zo als griep of herpes (koortslip) zijn RNA-vaccins in ontwikkeling. Zoals gezegd wordt voor de aanpak ook bij kanker naar de beloftevolle vaccins gekeken, maar echt succesrijk schijnen die niet te zijn (voor zover ik=as dat kan overzien).
Het grootste probleem met die vaccins is dat ze op de juiste plek moeten worden afgeleverd (in dit geval dus bij de tumor). Strand denkt de oplossing gevonden te hebben door het toe te dienen boodschapper-RNA zo geprogrammeerd te hebben dat dat alleen onder bepaalde omstandigheden actief wordt.
Dat b-RNA is de code voor een interleukine. (IL-12, dus). Het ingespoten vaccin neemt zijn code mee naar een kankercel, waarmee die zijn eigen graf graaft. In de jaren 90 is al eens geëxperimenteerd met interleukine 12, maar dat was allesbehalve succesvol. Het middel bleek erger dan de kwaal.
Gencircuit
Om ervoor te zorgen dat het RNA alleen kankercellen aandoet maakten de Strand-onderzoekers gebruik van een zogeheten gencircuit. Daardoor wordt het b-RNA actief en fungeert (dus) als mal voor IL-12, als er in de cel bepaalde stoffen (micro-RNA’s) in bepaalde hoeveelheden worden aangetroffen. Die micro-RNA’s reguleren namelijk, mede, de genactiviteit. Voor kankercellen zijn die specifiek. Dat gencircuit vertelt het b-RNA om zichzelf te vernietigen als die voorwaarden er niet zijn.
Strand probeert nou met makkelijke bereikbare tumoren zoals bij huid- en borstkanker uit te vinden of de methode veilig is. Daarbij wordt het RNA-vaccin direct in de tumor gespoten. Volgende fase is om te kijken of de aanpak doeltreffend is.
Punt van zorg zijn de gencicuits. Die doen niet altijd wat ze moeten doen. Al maakt dat maar een in de tien keer een fout, dan is de behandeling niet bruikbaar. We gaan hier ongetwijfeld meer over horen als de aanpak succesvol is.
Bron: Wired