https://nl.wikipedia.org/wiki/Glioblastoom“>Glioblastooom, een agressieve vorm van hersenkanker, is ongeneeslijk. Volgens onderzoekers rond Luis Parada van het Sloan Kettering-kankercentrum in New York zou  een kleine verbinding, gliocidine, die glioblastoomcellen doden terwijl gezonde cellen worden gespaard. Een groot voordeel van de verbinding is dat die door de bloed/hersenbarrière heen kan, waardoor het via het bloed kan worden toegediend. In combinatie met temozolomide zou gliocidine een hersentumor effectief kunnen bestrijden. Voorlopig is een en ander alleen nog maar aangetoond in dierproeven en celkweken en zal de werkzaamheid en veiligheid nog wel eerst in klinische proeven met mensen moeten worden bewezen.
Gliocidine (ik=as kan daar niets van vinden) is niet direct het geneesmiddel. Dat ‘promedicijn’ wordt dat pas in de vorm van GAD (gliocidine-adeninedinucleotide) via het enzym NMNAT1.
In de kankercellen remt GAD de activiteit van een ander eiwit af: IMPDH2. Daardoor wordt de aanmaak van de DNA-base guanine (een van de vier ‘letters’ van DNA) verstoord. Dat kost de kankercel uiteindelijk het leven.

Temozolomide

Bij proeven met muisjes bleek dat gliocidine door de bloed/hersenbarrière komt. Het middel bleek het leven van muisjes met een glioom te verlengen. Het DNA-alkylerende middel temozolomide, dat normaal al wordt gebruikt bij deze vorm van hersenkanker, verhoogt de aanmaak van NMNAT1, wat zorgde voor extra tumorceldoding en (dus) extra overlevingsvoordeel in celkweken.

Bronnen: Nature, ma-clinique.fr