Zo dringt het ebolavirus de cel binnen (afb: Albert Einstein College)

Onderzoekers van het Amerikaanse Wistarinstituut hebben monoklonale antilichamen ontwikkeld die in preklinisch onderzoek (proeven met muizen) effectief bleken te zijn tegen het Zaïre-ebolavirus , een variant van het ebolavirus. Het opmerkelijk van hun aanpak is dat de onderzoekers een methode hebben gevonden om het lichaam dat antilichaam zelf te laten aanmaken. Dat scheelt een hoop in de kosten….

De epidemie die tussen 2014 en 2016 in West-Afrika woedde werd veroorzaakt door de Zaïrevariant (Zaïre is de naam die Congo een tijdje heeft gehad onder dictator Moboetoe). Daarbij werden bijna 30 000 mensen besmet, waarvan 11 000 stierven. Momenteel woedt er weer een epidemie in het onrustige Congo, waarbij sinds augustus zo’n 200 doden zijn gevallen.
Een van de manieren om een geneesmiddel tegen deze virusziekte te vinden is door antilichamen te isoleren van mensen die de virusaanval overleefd hebben. Dat zouden goede kandidaten zijn voor medicijnen. Uitgaande van die antilichamen worden er antilichamen gesynthetiseerd die nog effectiever zijn in de bestrijding van het virus.
Die benadering vergt echter hoge, herhaalde doses van de recombinant monoklonale antilichamen. Bovendien zijn die antilichamen duur.
“We hebben een nieuwe methode ontwikkeld waarmee snel aspecten van monoklonale antilichamen zijn te combineren om zo synthetische antilichamen te ontwikkelen met revolutionaire eigenschappen”, zegt onderzoeker David Weiner van het Wistarinstituut zonder al te veel bescheidenheid. Met die methode zouden stukjes DNA zijn ontwikkeld die, wanneer die worden ingespoten, de genetische blauwdruk voor het lichaam vormen om antilichamen mee aan te maken. Daarmee omzeil je het probleem voor het fabriceren van dure antilichaammedicijnen. Het lichaam maakt die synthetische antistoffen zelf aan.
De onderzoekers beproefden tientallen kandidaten en gebruikten de beste om verder mee te experimenteren.

Moeilijk

“Als gevolg van de biochemische eigenschappen zijn sommige monoklonale antilichamen moeilijk te ontwikkelen en/of te synthetiseren of zelfs onmogelijk”, zegt Weiner. “Met ons DMab-platform (de D staat voor DNA, Mab staat voor monoklonaleantilichamen; as) kunnen we beschermende antilichamen van overlevenden verzamelen en ze snel ontwikkelen om te onderzoeken hoe effectief ze zijn. Zo’n aanpak is handzaam bij een uitbraak van een epidemie.”

De antilichaamblauwdruk leek dus bij muisjes effectief te zijn en die voor langere te beschermen tegen het virus. Weiner c.s. ontwikkelden ook een antivirus-DNA-vaccin.

Bron: EurekAlert