Het lijkt er op dat systemen om mitochondriaal DNA te bewerken ook effect hebben op het DNA in de celkern. Alvorens die zouden mogen worden ingezet voor het corrigeren van ongewenste mutaties zal eerst goed uitgezocht moeten worden welke die ongewenste bijwerkingen zijn en hoe veilig het mitochondriaal DNA valt te bewerken.
De mitochondriën worden de krachtcentrales van de cel genoemd. Die hebben hun eigen, kleine, DNA. Ook daar kunnen ziekmakende mutaties ontstaan. Met zogeheten basebewerkers zouden die ongewenste afwijkingen te corrigeren zijn, maar dan moet het middel niet erger zijn dan de kwaal.
Citosinebasebewerkers kunnen gericht C-nucleotiden vervangen door G-nucleotiden en T-nucleotiden door A-nucleotiden (A, C, G, en T zijn de DNA-‘letters’). Tot nu toe was niet goed uitgezocht wat die basebewerkers voor een neveneffecten hebben op het kern-DNA. Die zijn er wel degelijk, constateerden onderzoekers rond Chengqi Yi van de universiteit van Peking.

De onderzoekers hebben ook geprobeerd die ongewenste neveneffecten te verminderen. Voorlopig achten ze meer onderzoek nodig alvorens dit soort middelen kan worden ingezet voor toepassing in de klinische praktijk. Ik (=as) heb overigens geen toegang tot dat artikel gehad, noch er een persbericht over gevonden.

Bron: Nature