Is elektronica een oplossing voor hersenziektes?

Hersenimplantaat

Shepard en de zijnen hebben al het een en ander ontwikkeld als onderdeel van een hersenimplantaat (afb: Columbia-universiteit)

Er wordt ook in dit blog veel geschreven over hersenaandoe-ningen. Voor vele daarvan is zelfs nog geen begin van een (medische) oplossing. Al langer zijn er mensen die dromen van een samenwerking tussen elektronica en levende organismen. Bij mensen hebben we het dan over cyborgs. Er zijn mensen die denken dat een symbiose tussen elektronica en de grijze massa een oplossing zou kunnen vormen voor hersenziektes zoals de ziekte van Parkinson of dementie. Onlangs is er een project dit terrein gestart om een inniger verknoping te ontwikkelen tussen elektronica en hersencellen. Dan komt natuurlijk ook de vraag of elektronica een oplossing kan zijn. Daarmee zou je de functionaliteit van de hersens drastisch overhoop kunnen halen. Punt van aandacht, dunkt me.
Natuurlijk wordt er tegenwoordig ook geprobeerd via, onder meer, al of niet diepe hersenstimulering het falende brein weer op het rechte spoor te brengen. De huidige technieken die daarbij gebruikt worden zijn nogal primitief. Met een paar elektroden proberen onderzoekers en ook artsen de effecten van Parkinson, epilepsie of andere hersenaandoeningen te verminderen. Een belangrijk nadeel daarvan is dat je het probleem dan niet oplost. Een ander groot probleem is dat die techniek nogal indringend is: je moet er voor elektroden in de hersens steken.
Als we nu eens een minder invasieve methode konden ontwikkelen die via (veel) meer verbindingen (dan die paar elektroden) kan wisselwerken met de hersens, dan zou elektronica veel effectiever de, falende, hersen kunnen ondersteunen, moeten onderzoekers van de Amerikaanse Columbia-universiteit hebben gedacht.
Met geld van het DARPA van het Amerikaanse defensieministerie mogen Ken Shepard en zijn medeonderzoekers nu een elektronisch hersenimplantaat ontwikkelen, dat zou kunnen dienen als ‘verlichting’ van hersenziektes of blinden ziend en doven horend zou kunnen maken.
Shepard: “Dit onderwerp heeft ook belangstelling in de private hoek, zoals de bedrijfjes Neuralink en Kernel. Als we succesvol zijn dan zou dat apparaatje onder meer ook een raakvlak kunnen vormen met de visuele cortex voor mensen die hun gezichtsvermogen hebben verloren. Dit is een heel ambitieus project voor Columbia, zelfs voor heel Amerika.”

Het project, waar het equivalent van zo’n € 15 miljoen is uitgetrokken, is onderdeel van het Amerikaanse BRAIN-initiatief. Het elektronische implantaat zou zo’n eenmiljoen verbindingen met de hersens moeten maken. Aan het eind van de looptijd van het project (vier jaar) zijn proeven met mensen voorzien.

De implantaten dienen erg licht te zijn, flexibel genoeg om met het weefsel mee te bewegen en mogen geen hersenweefsel beschadigen. Energievoorziening en besturing en uitlezing moeten draadloos worden opgelost.

Grote vraag

De onderzoekers zijn razendenthousiast. Het zal niet, want die zijn vier jaar onder de pannen met een ‘uitdagend’ project. Het is echter toch vrij opmerkelijk dat de Grote Vraag niet gesteld wordt in het bijbehorende persbericht: Moeten we dit willen?

Waarschijnlijk krijg je bij het beantwoorden van die vraag meteen problemen. Wat kan er tegen zijn om een blinde zijn/haar gezichtsvermogen terug te geven of een dove zijn/haar gehoor? Niets, maar hoe zit het met hersenaandoeningen als dementie of de ziekte van Alzheimer? Welke oplossing biedt de elektronica? Elektronica geneest niks.
Je kunt je natuurlijk voorstellen dat je vandaar moeiteloos kunt overschakelen naar geestelijke aandoeningen. Kan elektronica die genezen? Hoogstwaarschijnlijk niet, maar elektronica zou de hersens wel zo kunnen ‘bijsturen’ dat de geestelijk gestoorde ‘normaal’ wordt. Misschien.
Een tikkeltje verder en we zouden kunnen gaan denken aan elektronisch bestuurbare mensen. Ik provoceer hier enigszins, maar waar houdt het een op en begint het ander? We zullen ons moeten afvragen of we dat willen en zo ja waar dan de grenzen liggen. Dat lijkt me wel het minste…

Bron: Science Daily

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.