Clostridium difficile is een moeilijke ziekenhuisgast (afb: Science)

Je kan het genetische oorlogsvoering noemen: je schakelt heel specifiek bepaalde genen van een bacterie uit waar je vanaf wil en je hebt geen ouderwetse antibiotica meer nodig. Onderzoekers deden dat bij  de Clostridium difficile, een veel voorkomende ‘ziekenhuisgast’. De andere bacteriën bleven buiten schot.
Het is bekend. Door ruim rond te strooien met antibiotica zijn steeds meer bacteriën resistent geworden voor deze bestrijdingsmiddelen. Allerwegen wordt er dan ook gezocht naar ‘opvolgers’. De genetische oorlogsvoering is een optie.
Antibiotica doden zonder aanzien des persoons, de goede en slechte bacteriën. De onderzoekers ontwikkelden een nieuw antibioticum dat genen uitschakelt die wezenlijk zijn voor de overleving van het micro-organisme. Dan gaat, in dit geval, alleen de C. difficile er aan. “We werken nog aan de verfijning van deze middelen met als uiteindelijk doel ze klinisch te testen”, zegt onderzoeker Arun Sharma van de universiteit van Pennsylvania (VS)

“Deze middelen zijn specifiek voor een bepaald organisme”, zegt medeonderzoeker David Stewart van de universiteit van Arizona. “Ze zijn heel precies en dat is heel belangrijk bij de C. difficile, die op een aparte manier gebruik maakt van storingen in de darmen.”
Die bacterie houdt zich meestal op in de darmen, samen met de ‘goede’ bacteriën. Als die darmflora in evenwicht is, dan heeft de C. difficile geen schijn van kans.
Dat wordt anders als de patiënt met antibiotica wordt behandeld voor iets anders. Dan kan deze bacterie zijn kans grijpen en voor ernstige darmklachten zorgen. Een behandeling toegespitst op de C. difficile heeft geen gevolgen voor de andere bacteriën

Complementair

Stewart: “Onze antibiotica bevatten genetisch materiaal dat complementair is aan het genetisch materiaal van de bacterie. Dat bindt zich en voorkomt de expressie van die genen. Daardoor sterft de bacterie.”

Het middel bestaat uit twee componenten: het zogeheten antisensemateriaal dat de complementaire bacteriegenen tot zwijgen moet brengen en het dragermateriaal dat het genetische materiaal de bacteriecel moet insluizen. Ze onderzochten het nieuwe antibioticum op eventuele giftigheid voor menselijke cellen en , uiteraard, het effect op andere darmbacteriën zoals E. coli.

Stewart: “De drager is best goed maar we willen betere. We werken aan dragers die we kunnen gebruiken bij dierproeven.”

Bron: Science Daily