Zo werden celkweken blootgesteld aan geluid (afb: PLOS)

Onderzoekers van de universiteit van Kyoto (Jap) hebben ontdekt dat (hoorbaar) geluid effect heeft op de activiteit van bepaalde genen. Het schijnt zelfs zo te zijn dat die effecten afhankelijk zijn van het type cel.

“Er wordt veel onderzoek aan cellen gedaan, maar niemand heeft ooit gekeken naar de effecten van hoorbaar geluid op cellen”, zegt onderzoeker Masahiro Kumeta. “Geluid is een belangrijke en overal aanwezige bron van informatie. Dan lijkt de vraag logisch of cellen geluid herkennen.”
Dit gezegd hebbende togen de onderzoekers aan de arbeid. Ze stelden kweken van diverse celtypen bloot aan verschillende geluiden en maten de genexpressie in de tijd, waarbij ze zich beperkten tot genen die reageren op fysieke stimuli. Kumeta: “Een gen dat we onderzochten is betrokken bij botvorming. De activiteit van dat gen, zo was bekend, wordt groter door ultrageluidspulsen met een lage intensiteit. De andere genen die we bekeken zijn geassocieerd met wondgenezing en de extracellulaire matrix.” De cellen werden enkele uren (tenminste vier) bestormd met bepaalde frekwenties, waarna de expressies van de betreffende genen werd bekeken.

40% minder

Het bleek dat de geluidsgevoelige genen tot 40% minder actief werden bij slechts twee uur blootstelling. Dat effect hield dan minstens nog vier uur aan. Het effect was afhankelijk van de golfvorm en van de geluidssterkte. Bij hoekige golven was het effect niet zo duidelijk als bij sinusgolven bij eenzelfde frekwentie. Bij sommige genen ging de vermindering niet verder boven een bepaalde geluidsniveau, maar bij andere weer wel. Geluid heeft duidelijk niet op alle geluid(=druk-)gevoelige genen hetzelfde effect. Ook het celtype maakt uit. Cellen die botcellen of skeletspiercellen moeten worden, worden het meest aangedaan. Cellen die vrijwel helemaal zijn uitontwikkeld vertonen nagenoeg geen effect.
“Hoorbaar geluid heeft duidelijk effect op de genactiviteit”, zegt medeonderzoeker Shige Yoshimura. “Daar zijn op zijn minst twee mechanismes bij betrokken: de sturing van de transcriptie en de, verminderde, aanmaak van RNA. Die hebben beide te maken met hoeveel eiwit wordt aangemaakt waarvoor de getroffen genen voor coderen.”
De onderzoekers gaan op zoek of er nog meer genen zijn die ‘last’ hebben van geluid. Mogelijk dat bij sommige genen de activiteit wordt vergroot. Kumeta: “We gaan andere geluiden gebruiken, andere cellen en een andere proefopstelling om er zeker van te zijn dat de waargenomen effecten ook echt door het geluid worden veroorzaakt.” “We kijken ook naar effecten op weefsel en organen om er achter te komen hoe belangrijk dit is voor levende systemen”, vult Yoshimura zijn collega aan. Ik zou dan willen weten of er nog een effect in ons lichaam is waar te nemen. Verminderde wondgenezing of zoiets. Hebben mensen die veelvuldig lawaaiige festivals en evenementen bezoeken daar last van?

Bron: EurekAlert