Stamceltherapie helpt bij het herstel van het hart na een hartaanval, maar niet op de manier zoals lang is gedacht.  Het inspuiten van levende of zelfs dode stamcellen bij muisjes met een gewond hart leidt tot een ontstekingsproces dat op zijn beurt weer een herstelreactie oproept die de mechanische eigenschappen van het gewonde gebied verbeteren, zo bleek onderzoekers.
Geholpen door macrofaagcellen, onderdeel van het afweersysteem, zorgde dat indirecte herstelproces voor een bescheiden verbetering van de hartfunctie, stelt onderzoeker Jeffery Molkentin. “De afweerreactie veranderde onmiddellijk de celactiviteit rond het getroffen gebied zodat dat beter herstelde en de mechanische eigenschappen beter werden. Onze resultaten zijn overduidelijk en vormen een nieuw bewijs in een voortdurende discussie.”
Het onderzoek borduurt voort op een eerdere studie uit 2014. Ook uit dat onderzoek bleek dat hartstamcellen injecteren in beschadigde harten als manier om nieuwe hartcellen te vormen niet werkt. Volgens Molkentin is het verstandig eens te bekijken hoe die therapie wel kan werken.

Verrassing

De onderzoekers werkten met twee typen hartstamcellen die vaak gebruikt worden in klinische proeven. Tot verrassing van de onderzoekers bleken echter ook dode stamcellen of zelfs een polysuiker (zymosan) positieve effecten te hebben op het herstel van het hart. Zymosan is een product dat is bedoeld om een afweerreactie op te roepen.
De stamcellen, dood of levend, en zymosan bleken een afweerreactie op te roepen. Daardoor verminderde de vorming van bindweefsel op de beschadigde plek, terwijl de mechanische eigenschappen van het littekenweefsel zelf verbeterde. De onderzoekers ontdekten ook dat de stamcellen en zymosan direct rond de beschadigde plek moesten worden ingespoten. Bij klinische proeven worden de stamcellen nu simpelweg in de bloedbaan gebracht.

Molkentin: “De meeste klinische proeven zijn niet goed opgezet omdat ze de cellen in de bloedbaan brengen. Wij hebben aangetoond dat die moeten worden ingebracht in het gebied rond de beschadigde plek. Daar vindt de genezing plaats waar de macrofagen hun wonderen kunnen verrichten.” Het bleek de onderzoekers dat zymosan bij de beschadigde muisjeshartjes iets beter werkte dan de stamcellen, dood of levend.
De onderzoekers moeten nog uitzoeken hoe de helende werking van stamcellen en verbindingen als zymosan in samenwerking met de macrofagen in elkaar steekt en hoe ze het herstelproces nog verder kunnen verbeteren.

Bron: EurekAlert