De mitochondriën, van de energiecentrales van de cel genoemd, hebben een eigen (klein) DNA. Ondanks die geringe omvang is het mirochondriale DNA niet onbelangrijk voor het functioneren van de cellen (en dus organismen). Tot nu toe is altijd aangenomen dat alleen het moederlijk mitochondriaal DNA aan het nageslacht wordt overgedragen, maar kennelijk is het mogelijk dat tijdens de bevruchting van de eicel ook vaderlijk mitochondriaal DNA in in het mit-DNA terechtkomt.
Normaal gesproken wordt dat vernietigd, maar onderzoekers van, onder meer, het kinderziekenhuis van Cincinatti vonden vaderlijk mitochondriaal DNA bij het nageslacht.
Problemen
De onderzoekers bekeken het mit-DNA van zeventien leden die tot drie verschillende families behoorden. Die hadden hoogstwaarschijnlijk problemen met de mitochondriën. Een van de zeventien was een jongetje van vier dat kampte met vermoeidheid, lage bloeddruk en spierpijn. Uit onderzoek van het mi-DNA bleek dat dat zowel van de vader als van de moeder afkomstig was.
Dat wil overigens niet zeggen dat dat vaak voorkomt. Het zou best kunnen zijn dat dit uitzonderingen vormen, die dan ook gelieerd zijn aan ziektes. Ziektes die hun oorzaak vinden in de mitochondriën kunnen ernstige gevolgen hebben.
Bron: Futura-Sciences