We doen wel geleerd, maar van veel dingen weten we nog maar heel weinig. Het lijkt er zelfs op hoe verder we komen, hoe meer gaten in onze kennis we ontdekken. Dat geldt zeker voor het immer verbazende proces dat we leven hebben genoemd (zonder dat we daar een definitie van kunnen geven). Zo is het wordingsproces van een levend wezen bijna één groot raadsel, maar laten we het simpel houden: hoe ontwikkelt zich en wat doet een hersenstamcel? Geen idee. Onderzoekers van de universiteit van Georgia (VS) hebben nu met behulp van mri een met ijzer gekleurde hersenstamcel dagenlang gevolgd in een kippenei. Spannend.
Er is weinig bekend van het gedrag van neurale stamcellen. Waar zitten ze, veilig voor de eigen afweercellen, en hoe komen ze op de te repareren plek? Dat zijn belangrijke vragen voor de regeneratieve hersengeneeskunde. “Als je neurale stamcellen inspuit dan heb je geen idee wat die gaan doen”, zegt onderzoeker Steven Stice. “Het is nogal ingrijpend en weinig nauwkeurig.” De vraag blijft of die stamcellen daar goed doen.
Om wat meer te weten te komen werden neurale stamcellen voorzien van minuscule ijzerdeeltjes en in een kippenembryo ingespoten, na eerst bewezen te hebben dat dat de stamcellen niet aantast. Stice: “Niemand heeft ooit eerder hersencellen gevolgd op een niveau waarop wij werkten.”
De aandacht lag nu op neurale stamcellen, maar ook andere typen stamcellen zouden zo kunnen worden gevolgd met behulp van mri. De dextraancoating (een polysaccharide) rond de nanodeeltjes verhoogt de biocompatibiliteit en beschermt de ijzerdeeltjes tegen uitstoting. Op dit punt aangekomen dacht ik in het persbericht te lezen wat die cellen gingen doen, maar kennelijk was dit hele verhaal bedoeld om te vertellen dat ze een methode hebben ontwikkeld om de ‘mobilitiet’ van stamcellen in het lichaam te bestuderen, maar hebben ze nog geen tijd gevonden om die methode ook in de praktijk te brengen. Dat wordt waarschijnlijk een volgend artikel. Publiceer tot je er dood bij neervalt.
Bron: eScience News