Ki-gestuurde kunstbaarmoeder (afb: Biomedisch en technisch instituut Suzhou )

Aldous Huxley schreef in 1932 Heerlijke nieuwe wereld (Brave New World) waarin kinderen uit een kweekcentrale kwamen en niet uit een (baar)moeder. Het lijkt er op dat China, de modernste en verst ontwikkelde dictatuur in de wereld, soortgelijke plannen heeft, althans wetenschappers in dat land. In dat plan, om de dreigende vergrijzing van China tegen te gaan, zouden kunstmatige intelligentie en kunstbaarmoeders garant moeten staan voor de jonge aanwas van China, zo stelt een audioreportage van Futura-Sciences.
Jarenlang heeft China zijn inwoners gedwongen niet meer dan een kind te nemen, al had je ook in die in naam communistische samenleving mensen die zich daar niet aan hoefde te houden. Die politiek is zo effectief geweest dat die moest worden gestaakt. In 2016 mochten Chinese paren twee kinderen krijgen en het vorig jaar zelfs drie.
De Chinese bevolking dreigt te vergrijzen, maar de eenkindpolitiek lijkt stevig verankerd te zijn in de Chinese huwelijksmoraal. Het geboortecijfer blijft laag, vinden de autoriteiten, en nu lijken de autoriteiten hun heil te zoeken, althans dat suggereert de reportage, in Huxley-praktijken, waarin de kunstbaarmoeder en ki een belangrijke rol zullen moeten spelen.
Na de reageerbuisbevruchting moeten de foetussen in een kunstbaarmoeder volgroeien, waarbij ki de groei van de vrucht in de gaten houdt en eventueel bijstuurt. Een artikel over dit idee is verschenen in een echt (?) wetenschapstijdschrift (Journal of Biomedical Engineering). Er zijn al proeven met muisembryo’s gedaan. Daarbij wordt niet alleen de voeding in de gereguleerd, maar ook de groei bijgehouden evenals de gezondheid van de vrucht.

Momenteel wordt het kweken van menselijke vruchten ouder dan veertien dagen wereldwijd als de grens gezien, maar er zijn al bewegingen om die overeengekomen grens (geen wet) te verhogen. Onderzoeksleider Haixuan Sun van de universiteit van Hefei pleit voor uitbreiding. “Er is nog zoveel onbekend over de ontwikkeling van de embryo.” Dit nieuwe systeem maakt het mogelijk die kennis uit te breiden. Overigens is het kweken van mensen in een machine nu nog in China verboden, dus lijkt mij (=as) dat het ‘plan’ van Futura-Sciences nog niet de hoogste regionen heeft bereikt.

Ethiek

Die ‘industrialisering’ van de geboorte en ‘onthechting’ van de moeder stelt ons voor nogal wat ethische problemen. Mislukte ‘producten’ worden waarschijnlijk niet meer gemaakt, maar waar leggen we de grens? Welke gevolgen heeft de onthechting voor het ‘product’, voor, bijvoorbeeld, het afweersysteem van het ‘product’? Zullen er twee soorten mens komen en zo ja wat zijn daarvan de gevolgen? Wat moeten we met die kinderkwekerijen in een steeds vollere wereld?

Voorlopig zie ik (=as) die kinderfabrieken nog niet komen, zelfs niet in een abjecte dictatuur als die van China, maar denken we daar over, zeg, tien jaar nog net zo over? Ik kan me voorstellen dat kinderfabrieken een uitkomst zouden kunnen zijn voor vrouwen, die nu nog al het zware en vaak pijnlijke werk moeten opknappen, maar ik ben maar een leek op elk terrein en ook nog een man…

Bron: Futura-Sciences