Het grootste probleem met alvleesklierkanker is dat de woekering pas in een laat stadium wordt ontdekt als de kanker al veel verwoestend werk heeft gedaan en er vaak al uitzaaiingen zijn naar andere organen. Met een diagnose alvleesklierkanker heb je in vrijwel alle gevallen hooguit nog maar een jaar of vijf te leven. Het idee is dat het genezingspercentage aanzienlijk zou stijgen als er een methode zou zijn die moorddadige ks
nker bijtijds te ontdekken. Nu lijken onderzoeksters in Australië onder leiding van Yuling Wang er in geslaagd te zijn met behulp van met antilichamen bedekte nanodeeltjes alvleesklierkanker in het bloed aan te tonen. Het punt is alleen of dat echt helpt.
“Dat gaf een duidelijk signaal in het bloed voor grote tumoren, waar andere methodes niets maten”, zegt Wang. “We moeten nog meer tests doen om deze methode te valideren, maar de duidelijkheid van het signaal was erg bemoedigend.”
De nanodeeltjes waren in staat drie kenmerken te herkennen die karakteristiek zijn voor alvleesklierkanker. Het ging om stoffen in zogeheten extracellulaire vessikels, een soort bolletjes die DNA en eiwitten bevatten die bedoeld zijn voor de communicatie tussen cellen. Ook kankercellen sturen die ‘bootjes’ er op uit. Wang en de haren richtten zich op de herkenning van drie voor alvleesklierkankercellen kenmerkende stoffen: het eiwit glypican-1, CD44V6 en lijmeiwitten voor de epitheelcellen.

De onderzoeksters onderzochten zowel bloedmonsters van gezonde personen als van kankerpatiënten in een, zoals het hoort, dubbelblind onderzoek. Ze hadden geen problemen het bloed van de kankerpatiënten aan te wijzen. Ze bleken in staat met de methode zo’n ‘verdachte’ vessikel te detecteren die amper 100 nm groot waren (1 nm=10^-9 m) in 1 mm bloed.

Onbetrouwbaar

De huidige bloedtests om alvleesklierkanker te detecteren zijn onbetrouwbaar. Een arts zal ‘binnenin’ moeten kijken met een endoscoop of met een magneetresonantiescanner (mri-apparaat). Zelfs dan moet een biopsie van een stukje alvleesklier uitsluitsel geven en de kans om de kanker mis te lopen is steeds aanwezig.

“Onze benadering is niet-invasief. We hebben alleen wat bloed nodig”, zegt Wang. “Dan heb je snel de uitslag.”
Voorlopig was dit onderzoek een bewijs dat de methode werkte, ook bij blaas- en darmkanker die veel minder in het duistere opereren dan alvleesklierkanker.

Bron: phys.org